ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Συνθέτης. Σπουδάζω μιαν επιστήμη (καμία σχέση με τέχνη).Τι έπαθα!Είναι μια συμφοιτήτριά μου που έχει ένα ΥΠΕΡΟΧΟ, ΜΟΝΑΔΙΚΟ, ΥΠΕΡΛΑΜΠΡΟ χαρακτηριστικό! Προσφατα τη γνωρισα. Μόλις το αντιλήφθηκα επαθα πλάκα! Δεν το έχω ξανααντικρυσει 26 χρόνια πάνω σε αυτόν τον πλανήτη σε κανέναν άλλον άνθρωπο ή ζώο ή φυτό. Ούτε σε ηθοποιούς, μουσικους, καθημερινους ανθρώπους, ιδιοφυείς κλπ καλλιτέχνες γενικά. ΠΟΥΘΕΝΆ ΜΑ ΠΟΥΘΕΝΆ! Η κοπέλα βέβαια έχει χάρισμα εκφραστικό, αλλα δεν είναι εκεί το θέμα. Πολλοί έχουν. Αυτή όμως έχει κάτι ΤΟ μοναδικό που με συγκίνησε τόσο πολύ..... Την πρώτη φορά που το είδα ψιλοεπαθα ένα ταρακουλο. Όμως τη δεύτερη που βεβαιώθηκα ότι όντως το έχει και δεν ήταν η ιδέα μου ή κάτι φευγαλέο, τότε ήταν που μου κόπηκε η ανάσα από το δέος! Μου ξύπνησε συναισθήματα που είχα από 12-13 χρόνων να ζήσω και μου έβγαλε και καινούρια πρωτόγνωρα. 2 σε 1! Και σαμπουαν και κοντισιονερ σα να λεμε. Έπαθα πλάκα! Έχω τόσο καιρό σαν το χαμένο που χτυπιέμαι στο πιάνο και κατεβάζω ιδέες κι άλλες ιδέες και καινούριες συνθέσεις και νέες εκφράσεις και σταματημό δεν έχει. Δεν κάνω και τίποτα άλλο όλη μέρα. Έχω τρομερή εμπνευση (βλακωδης ορος αλλα τεσπα) και δημιουργια! Δε με αναγνωρίζω!!! Είμαι σχεδον σίγουρος βέβαια πως ετσι το βλέπω (μόνο) εγω το πραμα. Αποκλείω δηλαδή το ενδεχόμενο να έχει συγκινηθεί κι άλλος άνθρωπος από αυτό της το γνώρισμα. Πιθανως για άλλους να είναι ένα απλό, conventionally ordinary, καθημερινό χαρακτηριστικο. Άλλοι ούτε καν θα το εχουν προσέξει. Πιθανως ούτε η ίδια. Ομως, ως καλλιτέχνη και "φιλοσοφ-όν" (μεγάλες κουβέντες λέω, sorry δια την ιεροσυλια) με εκφράζει ένα ρητό που είπε ο Ράσελ, αν δεν κάνω λάθος: βλέπω γύρω μου ανοίκειες όψεις οικείων πραγμάτων (δεν το είπε ακριβώς έτσι, αλλά τεσπα).Λοιπόν. Δε με ενδιαφέρει καθόλου ερωτικά, ξηγούμαι. Μπορω να πω ότι με ξενερώνει και λίγο σαν γυναίκα αλλά τεσπα, γούστα είναι αυτά. Δεν την ξέρω, δε με ξερει. Δεν έχουμε ανταλλάξει καν κουβέντα για τα τυπικά. Ούτε καλημέρα. Μόνο συστήθηκαμε και τέλος. Της είπα το όνομα μου, μου ειπε το δικό της, χειραψία και end of story. Α ναι! Παρδόν, ξέχασα να αναφέρω ότι είπαμε και ένα συμβατικό "χάρηκα" αμφότεροι.Βασικά θα ήθελα πολύ και να τη γνωρίσω και να ανταλλάξουμε αποψεις. Γενικά ψάχνω την έμπνευση σαν πρεζακι και τώρα νομίζω βρήκα μια τεράστια (ίσως και αστείρευτη) πηγή έμπνευσης, από ένα τόσο δα μικρούλι πλην όμως τρανό φαινόμενο. Θελω τόσο πολύ να μην αφήσω αυτήν την ευκαιρία να πάει χαμένη! Μια ζωή την έχουμε κλπ.Το θέμα είναι ότι εδω και καιρό έχω γράψει και ηχογραφήσει πολύ πρόχειρα ένα κομμάτι για πιάνο (από τα καλύτερα μου) ειδικά για αυτό το χαρακτηριστικό της ιδίωμα και θα ήθελα πολύ να το ακούσει! ΑΛΛΑΕιναι πρόχειρη η εκτέλεση, γιατί δεν είμαι πιανίστας (πχ όπως μερικοί συνθέτες που ατεχνα τραγουδάνε κάποια απο τα πιο υπεροχα κομμάτια τους με το αποτέλεσμα να είναι εκδηλα αντιαισθητικό)2) δεν ξέρω σαφώς πως να της το σερβίρω και πως θα το πάρει.Γιατι αυτό το πράγμα δε λέγεται και κάθε μερα και στον καθενα. Γενικά επικοινωνιακο τύπο δε με λες με τίποτα. Συν του ότι είμαι και αρκετά νευρωτικός (όχι απλά αγχωδης). Θα τα κάνω μούσκεμα οταν της τα λέω όλα αυτά, κι ας έχω κάνει πρόβες και πρόβες. Φοβάμαι μήπως παραξενεύτει και πει (μα καλά με δουλεύει; εχω εγώ αυτό το πράγμα πάνω μου τόσο καιρό και δεν το έχω καταλαβει;) Η μηπως με παρεξηγησει ότι της την πέφτω και σκεφτεί (κοίτα τι μαλακίες σκέφτεται ο άλλος για να πηδήξει). Ή μήπως νιώσει άβολα, ότι υπάρχουν δύο μάτια αγνωστα (ανώμαλα;) που την κοιτάζουν. Ή τι χαζοκουλτουριαρικη παραξενια υπάρχει στον κοσμο. Βεβαια δεν εχω δωσει δικαιωμα για τιποτα. Την κοιτάζω φευγαλέα πολύ αραιά, κυρίως όταν μιλάει κάποιος διπλανος της στην αίθουσα. Από οτι έχω καταλάβει ακούει και τη Ρεμπούτσικά της, την Πασπαλά της, το Yurima της. Δλδ με την καμια δεν τη λες Ρουβιτσα ή Παντελιδίτσα. Έχει δε κοινωνικές ευαισθησίες. Οπότε αυτό μου δίνει κάποιο θάρρος ότι μπορεί να καταλάβει.Εχω γνωρίστει κάπως με έναν επίσης σύνθετη και φίλο της; ερωτικό της σύντροφο; συγγενή της να το πω; Δεν ξέρω. Πάντως με αυτόν τα λένε συχνά και με οικειότητα και μερικές φορές μετακινούνται μαζι από και προς τη σχολή. Αλλά δεν τους λες και κολληταρια. Η συγκεκριμένη κοπέλα είναι στην ηλικία μου, αυτός 22. Να του πω για το θέμα μου μήπως και με βοηθήσει να το προωθήσω; Αλλά αυτός στα 22 του, είναι ώριμος αρκετά για να καταλαβει; Επίσης αν τα έχουνε, δεν υπάρχει κίνδυνος να με παρεξηγησει; Απο την άλλη αν δεν είναι και τόσο κολληταρια, θα μπορεί όντως να βοηθήσει ή 0 εις το πηλίκο, συν την ντροπή που θα του έχω εκμυστηρευτεί το προσωπικό μου θέμα; Είναι όμως συνθέτης κι αυτός όπως προείπα, οπότε πιθανόν να έχει κι αυτός ανάλογες καλλιτεχνικές λοξες....Εγώ το βλέπω από τη δική μου σκοπια, αλλά δεν ξέρω αυτή πως θα το πάρει. Πρέπει να είμαι πολύ προσεκτικός για να μη χαλάσει το εγχείρημα μου, γιατί κακά τα ψέματα δε μου συμβαίνει και κάθε μέρα. Από την άλλη μήπως να μην υπεραναλυω και να αφεθω να κάνω όπως νιώθω; Κι ας γίνω ρεζιλι! Κι ας αδιαφορησει. Καλύτερα να μετανιώνεις για κάτι που έκανες παρά... Κλπ κλπ κλπ Τα ξέρετε, έχει γεμίσει το ίντερνετ με τέτοια ρητά............Τέλος πάντων, σκέφτομαι να της πω διακριτικά χωρίς να πάρει άλλος χαμπάρι να βγούμε να της τα πω πιο χαλαρά εκτός σχολής που θα είμαι κι ο εαυτος μου κι όχι τόσο σφιγμένος όπως στη σχολή. Θα της πω για το χάρισμα στης, θα της ζητήσω μέιλ να της στείλω το κομμάτι να το ακούσει σπίτι της με ησυχία και ό,τι γίνει, εγινε. Εσείς τι λέτε; Πώς θα αντιδρούσατε αν ησαστε στη θέση της; Τι θα σκεφτοσαστε;Δε θα παραξενευοσαστε;Θετικά; Αρνητικά; "Wtf! Χειρότερο πέσιμο εβερ;Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια;Δε με ενδιαφέρει/δεν απαντώ σε βλακωδοκουλτουροκαταστασεις;Εδώ ο κόσμος έχει τα προβλήματα του, κι εσύ μου λες για χαρίσματα που ούτε καν υπάρχουν. Με δουλεύεις;"Τι σκέφτεστε λοιπόν; Πείτε μου ελεύθερα.Παρακαλώ πολύ, όμως, όπως αποφύγατε πάση θυσία να χυδαιοποιησετε την κατάσταση. Δεν είναι όλες οι ώρες ίδιες. Έχει νταλκα ο καλλιτέχνης λεμεεε!