ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Οσο ειμαστε κοντα τα πραγματα κυλουν ομαλα.Καθε φορα υποσχομαστε και λεμε πως δεν υπαρχει λογος να μαλωνουμε. Οταν ειμαστε μακρια ομως, περναω δυσκολα. Βρισκει συνεχως αφορμες για να μου την πει και να τσακωθουμε. Ειναι πολυ καχυποπτος για τα παντα, δεν με εμπιστευεται καθολου. Γενικα συμπεριφερεται σαν κακομαθημενο. Χθες με κατηγορουσε παλι επειδη θυμηθηκε κατι παλιο και αρχισε να μου κατεβαζει χριστοπαναγιες. Εγω διεκοψα την επικοινωνια και του ειπα πως αν δεν ηρεμησει και δεν φερθει φυσιολογικα δεν θα ξαναμιλησουμε. Ε εκει τρελαθηκε. Αρχισε να παιρνει τηλεφωνα και να στελνει μηνυματα κατεβατα, πως για οσο ζει θα μου τη λεει για κατι που εκανα παλαιοτερα, πως δεν ξεμπερδευω ευκολα, πως τον εχω κανει χαλια και δεν νιωθει καλα στην υγεια του, πως θα το πει στους γονεις του και αυτοι θα το πουν στους δικους μου και αλλα τετοια. Εγω δεν αντιδρουσα. Σημερα παλι εστειλε και το επαιζε μετανιωμενος και πληγωμενος. Το θεμα ειναι πως δεν μπορω να ασχολουμαι με τις ανασφαλειες ενος κακομαθημενου, διοτι εχω και αλλες δουλειες και αρχιζει να μου τη δινει στο νευρικο συστημα ολη αυτη η κατασταση. Εχω καθησει και εχω συζητησει απειρες φορες καθε φορα που βρισκομαστε, ομως μετα κανει τα ιδια. Δεν βγαζω ακρη πλεον.