ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
12.5.2018 | 13:57

Φλερτ.

Είμαι σε σχέση εδώ και 1.5 χρόνο και είναι η πρωτη σχέση και των δύο. Τα πάμε πολύ καλά και οτι προβλημα προκύπτει το λύνουμε με επιτυχία. Το σεξ είναι τέλειο και υπάρχει χημεία και εντός και εκτός της κρεβατοκαμαρας. Εχω δουλέψει πολύ για αυτην την σχέση , το ίδιο και το αγορι μου και μεσα απο αυτην εχουμε και οι δυο ωριμασει. Εγω ανακαυψα την σεξουαλικότητα μου που πριν απο αυτον ηταν μπλοκαρισμένη εντελως και αυτός έμαθε να λειτουργεί σαν ομαδα με καποιον αλλον και οχι εντελως εγωιστικά. Με κάθε ευκαιρία τον φλερταρω ακόμα, τον προκαλώ και διασκεδαζουμε. Το θεμα ειναι ότι σαν ανρθωπος, φαίνεται να είμαι πολύ του φλερτ. Ειναι δηλαδη κομματι του εαυτού μου και ο τροπος που σχετιζομαι με τους παντες ανεξαρτητως φύλου (ισα ισα με τα κοριτσια ειμαι ακομα πιο εκδηλωτικη). Χαμογελα, πειράγματα ,αστεία και τα συναφή. Θέλω να "νιωθω" τους ανθρωπους και να διασκεδαζω με καθε κουβεντα , μου αρεσει ο ενθουσιασμός, να ενθουσιαζομαι και να ενθουσιαζω. Ειναι επιλογη μου να ειμαι με αυτον τον ανθρωπο και καθε μερα προσπαθούμε , αλλά είμαι πολύ νεα για να μην φλερταρω. Δεν προκαλω το αντιθετο φύλο, ουτε εχω βγει ποτε με αλλον, ουτε ντυνομαι προκλητικα, ουτε μηνύματα στελνω,το αγορι μου ξερει τα παντα και κανω γνωστο με καθε ευκαιρια οτι εχω σχεση. Ισα ισα οταν διαισθανομαι οτι παει αλλου το πραγμα μαζευομαι απότομα, απλά φαίνεται οτι αυτη μου η ενεργεια βγαινει εντονα προς τα εξω και πολλα ατομα που εχουν οικειοτητα μαζι μου μου το εχουν επισημάνει. Νιωθω λοιπόν κάπως τύψεις για όλο αυτό, ιδιώς όταν τυγχανω προσοχης και αποδοχης από το άλλο φύλο. Από την μια κολακεύομαι και το ευχαριστιεμαι από την αλλη νιώθω ότι κάτι κάνω λάθος. Θα ημουν εντελώς αλλος ανθρωπος αν το σταματαγα. Σαν εφηβη ημουν πολυ ντροπαλη και μαζεμενη, περπαταγα με τα χερια γαντζωμένα στα πλευρα μου, δεν χαμογελαγα ευκολα, δεν μιλαγα πολυ, δεν ειχα καμια επαφη με την σεξουαλικοτητα μου και ενιωθα ξένη στο ιδιο μου το σωμα. Φοβομουν μην με κρινουν και μην με σχολιασουν. Πλεον νιώθω εντελώς ελευθερη και σίγουρη για τον εαυτό μου. Γιατι να κλειστω παλι;
3
 
 
 
 
σχόλια
Το ότι κολακεύεσαι, δε σημαίνει ότι δεν κάνεις κάτι λάθος. Το ότι είμαστε ''κάποιοι'' με κάποια συμπεριφορά, δε σημαίνει ότι μπορούμε να ενεργούμε όπως θέλουμε και ''αξιώνοντας'' από τους άλλους να δεχθούν αυτό που κάνουμε χωρίς να το ερμηνεύουν κατά το δικό τους τρόπο. Αν είσαι με έναν άντρα όλο γελάκια, πειραγματάκια, αστειάκια, χειρονομίες, οικειότητες, αν εκείνος θεωρήσει ότι του δίνεις ''το πράσινο φως'', θα έχει δίκιο και εσύ άδικο που έδωσες αυτό το μήνυμα.
Αν είσαι εμφανίσιμη και η επικοινωνία σου βγαίνει άνετα, δυστυχώς αρκετοί άντρες θα το παρεξηγήσουν. Και πώς "δεν θα τους στεναχωρησεις", αν θέλουν κάτι συγκεκριμένο απο 'σενα?
Scroll to top icon