Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
Φιλε μου ΣΑΒΑΤΖΖΖ μου αρεσε κυριως η τριτη παραγραφος και συμφωνω οτι αν δεν υπαρχει τοτε δεν κτιζεται τιποτα απο τη μια μερα στην αλλη.Επισης εχεις δικιο οτι οι προσδοκιες μας αν δεν επαληθευτουν φερνουν αναλογη απογοητευση. Αρα η μη ρεαλιστικη αυτοπεποιθηση δεν κραταει για πολυ. Ωστοσο η πιστη οτι εισαι ενα μηδενικο δεν δειχνει αυτογνωσια. Δειχνει οτι εχουν τεθει μη ρεαλιστικη στοχοι, και την υπαρξη τελειομανιας(κανεις δεν ειναι τελειος).Οποτε δεν ειναι δυνατον αυτο να λεγεται αυτογνωσια.Αυτο σημαινει οτι 1)εξ αρχης οι στοχοι σου ηταν μη ρεαλιστικοι η οτι 2) δεν εχεις προσπαθησει αρκετα προς την επιτευξη τους. Επισης ολοι οι ανθρωποι εχουν δυνατα και αδυνατα σημεια. Η εξασθενηση των αδυνατων γινετε μεσο της αποδοχης και παραδοχης τους. Αλλα ξαναλεω αλλο αυτο και αλλο η μηδενιστικη αντιληψη απαξιωσης του εαυτου που δειχνει οτι δεν αποδεχεσαι την μη τελειοτητα σου. Μου αρεσαν παντως οι σκεψεις σου.