ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γράφω εδώ γιατί γενικά δεν άνοιγμαι σαν άνθρωπος και ντρέπομαι να πω αυτά που σκέφτομαι σε δικούς μου ανθρώπους. Χθες μου έστειλε μυνημα ένα πολύ όμορφο παιδί. Μιλούσαμε ώσπου φτάσαμε στο αν είμαστε single και λοιπά. Δεν τον έχω δει ποτέ in real life εντωμεταξυ. Τέλος παντων καταληξαμαμε στο ότι και οι δύο είμαστε single και ότι θέλει να με γνωρίσει κλπ. Τώρα ξεκινάει η δική μου σκεψη: ο τύπος από τότε δεν μου έστειλε δηλ δεν συνέχισε την συζητηση επειδή μου ζήτησε το τηλέφωνό μου και προφανώς δεν το έδωσα. Του έστειλα εγώ σημέρα να δω τι κάνει αλλά δν μιλήσαμε και πολύ. Όλη μας ή συζήτηση περιστρεφονταν στο αν μένω μόνη η αν μένω με άλλον μαζί που καταλαβαινετε που το πηγαινε. . Το θέμα είναι ότι ναι μεν θα ήθελα να τον συναντήσω δεν νιωθω οκ στο να γίνει κάτι παραπάνω μαζί του έτσι όπως το σκέφτεται αυτός δηλ από αυτά που έχω καταλάβει. Δεν θέλω να κάνω σεξ μαζί του και μετά να με παρατήσει. Φοβάμαι ότι θα απογοητευτω. Θα είναι αν γίνει η πρώτη μου σχέση ( δεν το ξέρει εννοείται ) και δεν θέλω να πεσω στα πατωματα . Αξίζει να τον συναντήσω η να περιμένω μπας και βρω κάποιον στην πραγματικη ζωη;