ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
27.5.2018 | 13:07

Νιώθω χοντρή!!

Είμαι 20 χρόνων και πριν από 7 μήνες έφερα στο κόσμο ένα υπέροχο παιδί και νιώθω ευγνωμοσυνη γι'αυτό! Το θέμα είναι ότι ντρέπομαι για το σώμα μου...Όταν έμεινα έγκυος ήμουν 52 κιλά, και τώρα ζυγίζω 74... προσπάθησα να τα χάσω αλλά η κακή μου ψυχολογία εξαιτίας του συντρόφου μου σε συνδυασμό με τον εγκλεισμό μου στο σπίτι λόγω του μωρού δεν με αφησαν..ο πατέρας της μικρής είναι αδιάφορος μαζί μου, δεν κάνουμε έρωτα πια, και όλο θίγει το θέμα των κιλών μου...εντάξει πήρα κιλά αλλά έτσι δε με βοηθάει..γέννησα φυσιολογικά οπότε δε παίζει θέμα ουλής παρ'ολα αυτά έκανα κάποιες ραγαδες, εξίσου άσχημο και αποκρουστικό, θηλάζω,το στηθος μου είναι τεράστιο και σκούρο με πληγες στις θηλές, δεν προλαβαίνω να βαφτώ,ούτε να χτενιστω γιατί όλη μέρα σκουπίζω, σφουγγάριζω μαγειρεύω σιδέρωνω και πλένω μιας και δεν έχω κανένα εδω να με βοηθαει.... ειλικρινά ντρέπομαι παρά πολυ...νιώθω μια χοντρή άσχημη...γιατί μερικοί άνθρωποι δε σε βοηθάνε; Γιατί δε λένε εντάξει παιδί εκανες λογικό να είσαι αλλαγμένη.. θέλω να κλειστω στο σπίτι και να μη ξαναβγω ποτέ...
4
 
 
 
 
σχόλια
Να σου ζησει το μωρό!Όσον αφορά τα κιλά σκέψου πως το σώμα σου έκανε 9 μήνες για να έρθει στην κατάσταση αυτή. Χρειάζονται 1-2 χρόνια για να επανέλθεις. Μην κοιτάς τις τηλεπερσονες που έχουν μια στρατιά δίπλα τους για βοήθεια κι ασχολούνται με τον εαυτό τους.Το ότι το μωρό βγήκε από μέσα σου δε σημαίνει ότι αυτονομήθηκε. Αν θηλάζεις ακόμη, είσαι για το μωρό η ίδια η τροφή του. Μέχρι να γίνει ενός έτους, οπότε θα μπορέσει να τρέφεται σχεδόν κανονικά, η προτεραιότητα σου είναι να το θρεψεις.Κι αυτό σε συνάρτηση με το γεγονός ότι έχεις ολη τη φροντίδα του σπιτιού πάνω σου ολομόναχη, σε εξαντλεί. Πρότεινε του να συμμετέχει όπως μπορεί σε όλο αυτό, ώστε να έχεις έστω λίγο χρόνο να νιώσεις άνθρωπος. Να περιποιηθεις τον εαυτό σου. Κι εξήγησε του πως κι αυτός θα έχει όφελος από αυτό. Με το μωρό δείχνει ενδιαφέρον; Ασχολείται;Βάλε τον στο παιχνίδι, να καταλάβει κι εσένα. Να μπει λίγο στη θέση σου. Αν εσύ είσαι διατεθειμένη πχ να πας γυμναστήριο (ξέρω πως σε αυτή τη φάση δε γίνεται, αλλά έστω μετά από ένα χρόνο), είναι διατεθειμένος να φροντίσει το παιδί;Κουβεντιασε τα όλα αυτά μαζί του. Και βλέπεις πάλι.
Αρχικά να χαίρεσαι το μωράκι σου! Θέλω να σου πω ότι εσύ ολα καλά τα κάνεις και εισαι σωστή ΑΛΛΆ μου φαίνεται πως πρέπει να σκληρύνεις λίγο και να πατήσεις πόδι γιατι σε έπιασαν κορόιδο. Αρχικά προσπάθησε να φτιάξεις το σώμα σου για σενα και μόνο, ξεκίνα σιγα σιγα αλλάζοντας μικρές συνήθειες. προσπαθησε να προγραμματίζεις τα γευματα και να πινεις πολυ νερο! Δε θα αρχίσω να κατηγορων την επιλογή σου αλλά οταν βλεπεις οτι ο αλλος δεν αλλαζει να αλλάξεις ΕΣΥ! πατα πόδι! να απαιτήσεις αυτό που αναλογεί. βοήθεια στο σπιτι, βοήθεια με το παιδί , σεβασμό και εκτίμηση. ασε τη δουλοπρέπεια, πάρε τα πάνω σου και με ψηλα το κεφάλι πορεύσου!α! και μην παραμελείς τον εαυτό σου. Βάλε πρόγραμμα και εφαρμοσε το και θα δεις την αλλαγη!
Πρωτον, να χαιρεσαι το παιδάκι σου!!! Δευτερον, δεν το εκανες με τον σωστο άνθρωπο. Αυτος που ειναι ερωτευμενος μαζι σου αγκαλιάζει τις ατελειες σου και τις αγαπάει περισσοτερο και απο τα καλα σου σημεια. Αυτο το επικριτικο στυλ,τη στιγμη που γεννησες και έφερες στον κόσμο το παιδι του δειχνει οτι δεν εκτιμαει την σπουδαιότητα και το μεγαλείο αυτου που προσεφερες... Γιατι ναι ειναι μεγαλείο δυο ανθρωποι να αγαπιούνται και να βγαινει ενα πλασμα. Δυστυχως αυτο το ατομο δεν ειναι για σενα και ας ειναι πατερας του παιδιου. Αργα η γρηγορα ευχομαι να το καταλαβεις και να απομακρυνθεις και καποια στιγμή να βρεις αυτον που θα σου αξιζει και θα σε αγαπάει για οσα εισαι ...
Scroll to top icon