ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
28.5.2018 | 19:35

Η μοναξιά είναι για τους γενναίους?

Εχω κανει λαθη στο παρελθον, υπηρξα αντικοινωνικος, απότομος με τον κόσμο, αδιάλλακτος, απόλυτος......κοινως δε σήκωνα μύγα στο σπαθί μου. Έμεινα τοσο καιρο ομως στο δωματιο της μοναξιας, που με τον καιρο τα μετριασα ολα αυτα στον χαρακτηρα μου, άλλαξα, εκανα υποχωρησεις, και με τον καιρο ξεκινησα να φοβαμαι την μοναξιά, δεν αντεχα στην ιδεα οτι θα ξαναπερασω εκεινο το κατωφλι. Μηνες αργοτερα βρηκα εναν φιλο (σχεδον κολλητο), αλλα με τον καιρο ξεκινησα να πιστευω οτι μερικες απο εκεινες τις φιλικες ειρωνιες, ηταν στην πραγκατικοτητα κακοπροαιρετες, μερικα απο εκεινα τα πειραγματα, εκρυβαν ζηλεια, και μερικα απο εκεινα τα αστεια των φιλων ηταν ακομψα και με φερναν σε δυσκολη θεση. Ο εν λογω ''φιλος'' ειναι ο τυπος του ανθρωπου που θα σχολιασει τα παντα και θα κοροιδεψει με το παραμικρο, σε σημειο που δεν εχει κατι αλλο να πει, και ο τυπος που θα σε δουλεψει τοσο ασχημα που δεν εχεις κοπελα σε σημειο που θα σε εξοργισει. Ειναι ενας τοξικος ανθρωπος, και εγω εχω αρκετη προσωπικοττηα απο μονος μου για να σηκωσω το αναστημα μου. Δε γουσταρω να γλειφω τα τετοια κανενος, για μια μιζερη εξοδο και μια μιζερη παρεα. Ελα ομως που φοβαμαι να γυρισω πισω στη μοναξια. Εκεινο το συναισθημα που πρεπει να πας στη σχολη και πραγματικα δε μιλας με κανεναν, και ενας ανθρωπος με τον οποιο μιλουσες τωρα πλεον ειναι και αυτος παρελθον, με σκοτωνει, με τρομαζει, και δε ξερω πως θα μπορεσω να το παλεψω. Ειναι δυσκολη αποφαση το ξερω....Απ οτι φαινεται ομως πρεπει να βρω κατι καλυτερο. Και αν ειναι ολα στο μυαλο μου? Αν εγω εχω προβλημα και τα παραφουσκωνω? Απο την αλλη το ενστικτο μου ειναι μια πυξίδα που παντα με εβγαλε ασπροπρόσωπο , και στην προκειμενη μου κρουει τον κώδωνα λεγοντας μου οτι, οντως αξιζω μια πολύ πιο αξιολογη συντροφια, απο εναν ημιμαθη ομοφοβικο ρατσιστη και κωτσομπολη ''φιλο'' που τους σνομπαρει ολους. Ωρες ωρες φοβαμαι οτι τα παραφουσκωνω, αλλα νομιζω πως την πραγματικη φιλια την νιωθεις. Ετσι δεν ειναι ρε παιδια? ??Οποιαδηποτε γνωμη και συμβουλη ειναι ευπροσδεκτη. Ευχαριστω εκ των προτέρων
3
 
 
 
 
σχόλια
"Δε γουσταρω να γλειφω τα τετοια κανενος, για μια μιζερη εξοδο και μια μιζερη παρεα. Ελα ομως που φοβαμαι να γυρισω πισω στη μοναξια."Μην εισαι χέστης.
Δεν κάνουν όλοι για όλους. Ούτε είναι δυνατόν να ανεχόμαστε τον καθένα με κάθε τίμημα απλά ''για να μην είμαστε μόνοι''. Το γεγονός ότι εσένα δε σου κάνει ο ''φίλος'' σου, δε σημαίνει ότι μπορεί να είναι η κάλλιστη παρέα για εκατομμύρια άλλων ανθρώπων. Και εσύ το ίδιο επίσης.
Εφόσον το ένστικτο σου σου λέει ότι δεν είναι ο φίλος που σου προσφέρει την αξιοπιστία ,την εμπιστοσύνη, τον σεβασμό,την καλοσύνη...Στο καλό να πάει δεν χάθηκαν οι άνθρωποι ,θα βρεις κάποιον φίλο αντάξιο σου...Άλλο γνωστος-παρεακι κ άλλο φίλος...Καλό είναι να τα διαχωρίζουμε πιστεύω...Ούτε εγώ έχω κολλητή φίλη διότι δεν μου συμπεριφέρθηκαν καλα, τις αποχαιρέτησα ή βρήκαν ταίρι και χάθηκαν... Πρέπει να προσαρμοζόμαστε στις καταστάσεις χωρίς συναισθηματισμούς, να κλείνουμε πόρτες για να αναγνωρίζουν τι είχαν κ τι έχασαν...Ναι γιατί αυτοί έχασαν αληθινούς φίλους που ήταν πάντα εκεί γι'αυτούς και στα δύσκολα.... Εμείς κερδίσαμε το χαμόγελο μας κλείνοντας την πόρτα της μιζέριας και ανοίγοντας την πόρτα της ελπίδας για ένα καλύτερο αύριο...! Καλή τύχη στις επιλογές σου.
Scroll to top icon