ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω δει μητέρες σε μεγαλύτερες ηλικίες πολύ εξαιρετικές. Η αλήθεια είναι ότι βλέπεις άτομα 60φεύγα ενεργητικά και ικανά. Δεν λέω ότι είναι το ιδανικό. Αλλά δεν είναι και τόσο τραγικό να γίνεις μάνα και στα 40. Η γιαγιά μου μεχρι τα 42, γεννούσε. Αλλά δεν ήταν το πρώτο της και δεν θυμάμαι να την κριτίκαρε κανείς στο χωριό της. Άρα μάλλον το να 'ναι το πρώτο είναι το πρόβλημα. Ξεκόλλα. Αλήθεια. Και να μη γίνετε ποτέ γονείς υπάρχουν παιδιά που θέλουν αγάπη. Βέβαια, να ξέρεις θα βρεις αντιστάσεις σχετικά με τον εθελοντική εργασία με παιδιά γιατί προφανώς φοβούνται μην τυχόν θες να αρπάξεις για σένα. Αλλά αξίζει τον κόπο. Υπάρχει τρόπος αν έχετε αγάπη για παιδιά να την δώσετε και πριν γίνετε γονείς.

Κατά πάσα πιθανότητα κυνηγάς ανύπαρκτες ουτοπίες και γι' αυτό όλους τους βρίσκεις λίγους για σένα.

Μου θυμίζεις Δήμητρα:"εγώ πότε θα γίνω μάνα;"Απλά χωρίς Θοδωρή.

Καλώς σας βρήκα και πάλι. Όσον αφορά το θέμα σου θα ήθελα να σου πω κάτι που είχα ξαναγράψει και πολύ παλιά στο παρελθόν. Θα έχεις δει και μόνη σου ότι οι γυναίκες πλέον προτιμούν να κάνουν σχέσεις με ανδρες πολύ μεγαλύτερης ηλικίας για πολλούς και διάφορους λόγους. Πολλές φορές η διαφορά ηλικίας είναι πάνω από 10 χρόνια. Κάπως έτσι υπάρχουν εκει έξω πολλά ζευγάρια από 20χρονες με 30ριδες. Οι 30 λοιπόν που θα μπορούσαν να είναι μαζί σου είναι πιασμένοι και οι μόνοι που αναζητούν κάτι παραπάνω είναι αυτοί που βαρέθηκαν ας το πω τις σχέσεις τους. Το θέμα είναι ότι, επίσης, υπάρχουν και πολλοί 20χρονοι άνδρες που δισκολευονται να φτιάξουν κάποια σοβαρή σχέση κυρίως λόγω οικονομικών προβλημάτων. Μια μέρα λοιπόν αυτοί οι 20χρονοι τελειώνουν τις σπουδές τους και αποκτούν μια σταθερή, καλύτερα πληρωμένη θέση εργασίας. Αυτό αυξάνει επίσης και την αυτοπεποίθηση τους και ξαφνικά από το πουθενά γίνονται πιο ελκυστικοί στις γυναίκες. Οι 20χρονες μας τώρα που ψάχνουν για "σοβαρούς και ώριμους άνδρες" τσιμπάνε πρώτες, είναι πιο ζωηρές, λιγότερο σοβαρές και δεν έχουν ούτε μεγάλες απαιτήσεις ούτε θέλουν ακόμα οικογένειες γιατί έχουν τις σπουδές κτλπ. Ο τριανταρης μας τώρα αρχίζει και κάνει ζωαρα με την μικρή, ή τις μικρές, τις περισσότερες φορές, και καμιά όρεξη δεν έχει για οικογένεια και άλλα πιο σοβαρά πράγματα. Έτσι λοιπόν το παιχνίδι αλλάξει για σας τις γυναίκες που είστε είδη στα 30+ , θέλει πλέον προσπάθεια και από μέρος σας για να βρείτε και να κρατήσετε έναν αξιόλογο σύντροφο και δεν είναι καθόλου εύκολο. Οι περισσότερες καταλήγουν απλά με ότι τύχει. Αν θες λοιπόν να βρεις σύντροφο θα χρειαστεί να κάνεις και εσύ το πρώτο βήμα και αφού μάθεις πράγματα για τον άλλον πράττεις ανάλογα.

Κρατάω αυτό που λέω η rosestar και σκέφτομαι ότι καλύτερα που δεν έχεις κάτι μέχρι στιγμής απ' αυτό το κλασσικό χρόνιων σχέσεων που περιμένεις να καταλήξεις αλλιώς και τελικα τρως τα μούτρα σου ..Νομίζω ειναι μεγαλύτερη απογοήτευση ..Σου εύχομαι τα καλύτερα και συντομα!!Μην χάνεις την ελπίδα σου!!

Πιο καλή η μοναξιά από σένα που δεν φτάνω.Μια σε βρίσκω μια σε χάνω.Μην τρελένεστε κορίτσια.Δεν λέω καλή η συντροφικότητα αλλα μην τα βάφετε μαύρα.?

Είμαι λίγο μικρότερή σου και έχω τον ίδιο προβληματισμό. Μια χαρά κοπέλα είμαι και εγώ και είμαι άτυχη. Βγήκα από έναν χρόνιο αρραβώνα πρόσφατα πληγωμένη. Νόμιζα ότι ήταν ο άνθρωπός μου που του έδωσα τα πάντα και στο τέλος πέταξε τη μάσκα του και έφυγε στο σκοτάδι αφήνοντας συντρίμμια . Φυσικά δεν είμαι έτοιμη για μια καινούργια σχέση ακόμα, αλλά δεν σημαίνει πως δεν θέλω να συμβεί μελλοντικά. Απλά να ξέρεις πως δεν έρχονται όλα κατά παραγγελία και δεν πρέπει να αγχώνεσαι επειδή το επιτάσσει η κοινωνία να έχεις ήδη παντρευτεί με παιδιά. Δεν σημαίνει πως είσαι αποτυχημένη, απλά το καλό πράμα αργεί να συμβεί. Δεν σημαίνει ότι οι υπόλοιπες είναι πετυχημένες και συ όχι. Δεν σημαίνει επίσης πως είναι και ευτυχισμένες μερικές. Κάποιες σε ζηλεύουν που έχεις ακόμη την ελευθερία σου. Σε συμβουλεύω να μη κάνεις βιαστικές κινήσεις και προπάντων μη δείχνεις απελπισμένη, γιατί η απελπισία φαίνεται και είναι απωθητική σε όλους ανεξαρτήτου φύλλου. Προσωπικά στοχεύω να βρω κάποια εργασία και μέσω αυτής να βρω φίλους και κυρίως να ορθοποδήσω από τα πολύ σοβαρά προβλήματα που έχω. Έχασα το μπαμπά μου πριν λίγους μήνες, πονάω, και στηρίζω ψυχολογικά τη μαμά μου. Λίγοι συγγενείς υπάρχουν και οι περισσότεροι έχουν τα δικά τους προβλήματα. Ας μην επεκταθώ άλλο για μένα. Σου λέω απλά τι αντιμετωπίζω για να σου δείξω πως υπάρχουν κοπέλες που έχουν τον ίδιο προβληματισμό με συν ένα κάρο προβλήματα στη ψυχή τους. Κάνε πράματα που σε ευχαριστούν, να είσαι περιποιημένη, ευγενική. Κάπου υπάρχει ο άνθρωπος που θα μας ολοκληρώσει, κάπου είναι και αυτός και αναρωτιέται που είναι η κοπέλα που θα του κερδίσει τη καρδιά. Καλή τύχη σε όλες μας και όλους! :)