Θεωρούμε χρόνους και πολλά άλλα δεδομένα. Για λίγο στεκόμαστε σε μια απώλεια και θυμόμαστε την περατότητα της ζωής και μετά συνεχίζουμε ακάθεκτοι όπως μάθαμε κι ας έπρεπε να ξεμάθουμε. Τέλος πάντων, κρίμα για όλα αυτά τα παιδιά και τους γονείς. Δεν ξέρω πως αντέχεται αυτή η απώλεια και πόσο εύκολα μπορεί να χαρεί μ' αυτό το βάρος κάποιος τη ζωή του.
3.6.2018 | 11:59
Χθες έφυγε ένας νέος, 30 χρονων
Που τα τελευταία πέντε χρόνια πάλευε με τον καρκίνο. Ήταν πολύ δύσκολα, αλλά το πολεμούσε. Είχε σπουδάσει, αλλά δεν μπόρεσε να εργαστεί πάνω σε αυτό που αγαπούσε. Εμείς καθόμαστε και ασχολούμαστε με το εάν έχουμε μήνυμα από τον Γιάννη ή την Μαρία και πως θα περάσουμε τα βράδια μας. Ξυπνήστε βρε! Η ζωή είναι πανέμορφη,μην το ξεχνάτε! Ζήστε την κάθε μέρα! Και εάν πέφτουμε, σηκωνομαστε και το παλεύουμε! Να ζούμε και να ευγνωμονουμε που έχουμε πράγματα που άλλοι παλεύουν! Να δίνουμε σημασία στην υγεία μας, στο ότι μπορούμε και βλέπουμε τον ήλιο και περπατάμε και δεν πονάμε! Όλα τα άλλα θα έρθουν! Μην σπαταλάτε την ζωή έτσι,"οσο και εάν το κυνηγάς, πάντα πάντα θα ναι αργά, δεύτερη ζωή δεν έχει"!
5
