ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είναι όντως τόσο κακό πράγμα το να είσαι απόλυτος σε κάποια θέματα στη ζωή σου; Κάποιες φορές που θα εκφέρω την άποψή μου και θα είναι αντίθετη από αυτό που υποστηρίζει ο συνομιλητής μου, θα ακούσω από εκείνον τη φράση "μην είσαι τόσο απόλυτη". Δεν έχω υποστηρίξει ποτέ πως η εκάστοτε δική μου άποψη, για οποιοδήποτε θέμα κι αν αφορά, ότι αποτελεί την παγκόσμια αλήθεια ή ότι πρέπει να την ασπαστούν κι οι άλλοι, απλά στη ζωή μου εφαρμόζω τους δικούς μου κώδικες με βάση τι ταιριάζει στα πιστεύω μου, στο χαρακτήρα μου και στο πώς όλο αυτό θα καθορίζει τη ζωή μου έτσι όπως επιθυμώ να τη ζήσω. Άλλωστε, όλοι μας λίγο-πολύ αυτό δεν κάνουμε;Για παράδειγμα, δεν μπορώ να συναναστραφώ με άτομα που είναι ρατσιστές/ομοφοβικοί/σεξιστές και καμαρώνουν κιόλας γι' αυτό. Ή π.χ. έχω απομακρυνθεί από συγγενικά πρόσωπα που κουτσομπολεύουν μετά μανίας τους πάντες και δημιουργούν παρεξηγήσεις από τα λόγια που λένε πίσω από τις πλάτες των άλλων. Επίσης έχω αρνηθεί να βγω ραντεβού με ξάδερφο φίλης που πριν δυο χρόνια είχε κάνει φυλακή για ναρκωτικά.Είναι σωστή η απολυτότητά μου σε τέτοια θέματα ή θα πρέπει να είμαι πιο ελαστική κι ανοιχτή ακόμα και σε καταστάσεις που δε μου ταιριάζουν;