ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μου αρέσει τρελά μια γυναίκα γύρω στην ηλικία μου, γνωριστήκαμε μέσω δουλειάς και έχουμε καλή επικοινωνία, μόνο μέσω fb, γιατί ζούμε σε άλλες πόλεις και οι δύο Σκωτία, απόσταση με τρενο γύρω στη μιαμιση ώρα. Μιλάμε πολλές φορές βράδυ, πριν κοιμηθούμε, άκυρες ώρες, πολλές φορές εκείνη γράφει πρώτη, ξέρω πράγματα που μου χει πει για τη ζωή της, και εκείνη ξέρει για τη δική μου ζωή, τη φλερτάρω και ανταποκρίνεται, κάποιες φορές φλερτάρει εκείνη, μου χει πει όμως, πως είναι στρέιτ. Ένα παράδειγμα, κάπως ήρθε η συζήτηση στην πρωην μου και της είπα, πως μετά το χωρισμό επέμενα για καιρό. Και με ρωτάει ήταν Ελληνίδα; Της λέω φυσικά, πιστεύεις πως θα έκανα τοσο κόπο για Βρετανή; Απαντάει υπάρχουν και άλλες κατηγορίες (είναι Γαλλίδα), της λέω δυστυχώς μέχρι σήμερα είχα να κάνω μόνο με αυτές τις δύο κατηγορίες. Απαντά,υπάρχουν περισσότερα να ανακαλύψεις. Της λέω δεν έχω τίποτα ενάντια σε αυτό. Μου λέει αστο να ρθει σε σενα. Μετά ειναι αλήθεια ότι κόμπλαρα και της είπα, πως γενικά δεν γνωριζω κόσμο είμαι σπίτι δουλειά δουλεια σπίτι (!) ηλίθιο το ξέρω, αλλά κόλλησα. Δεν είμαστε τίποτα μικρές και οι δύο πάνω απο 30. Με χει τρελάνει, δε μου χει συμβεί ποτέ ξανά αυτό, να σκέφτομαι τόσο έναν άνθρωπο ή να νιώσω τέτοια σύνδεση με έναν άνθρωπο, γενικά σαν προσωπικότητα είμαι κάπως αποστασιοποιημένη, έως ψυχρή θα με χαρακτήριζαν κάποιοι. Είναι έξυπνη, είναι γλυκιά, είναι όμορφη και είναι μόνη. Έχω πάθει την πλάκα μου. Δεν είμαι άνθρωπος που ερωτευεται εύκολα, ούτε απο το πουθενά φαντασιώνομαι πράγματα, πιστεύω μου αφήνει μια πόρτα ανοιχτή για ένα λόγω που δεν μπορώ να εξηγήσω, αλλά παρόλα αυτά με τρώει η αμφιβολία, μήπως απλώς βλέπω πράγματα που δεν υπάρχουν επειδή θέλω να τα δω. Το σίγουρο είναι, πως τη θέλω! Τί να κάνω; Οποιαδήποτε συμβουλή ευπρόσδεκτη. Να σημειώσω, πως ξέρει, σχεδόν απο την αρχή πως είμαι γκέυ, δεν της το έκρυψα, αν και δεν φαίνομαι, και ο λόγος ήτανε πως όταν τη πρωτογνώρισα σαν να έπιασα βάιμπς στον αέρα και είπα να δοκιμάσω την τύχη μου, μετά βέβαια έμαθα πως δεν είναι γκέυ και έφαγα μια απογοήτευση. Τί να κάνω; Να το ξεχάσω το θέμα; Δε θέλω να γίνομαι και τίποτα κολιτσίδας περίεργη, για αυτό περιμένω πάντα να μου γράφει εκείνη πρώτη. Βοήθεια!