Ελπίζω να βγήκες από το αεροδρόμιο, να ανέπνευσες τον αέρα της νέας σου χώρας και να είπες : "Δε πα να γαμηθείς, μαλάκα, η ζωή είναι μπροστά μου"(αποκλείεται, αλλά η ελπίδα πεθαίνει τελευταία)
7.6.2018 | 03:29
Ἠθελα να σου πω
η θλίψη μου δεν έχει όνομα, δεν έχει υπόσταση να την ξορκίσω.Δεν ξερω τι μου φταίει. Μου φταίει που φεύγω, μου φταίει και αυτή η χώρα που θέλει να φύγω, μου φταις κι εσύ που δεν μπορείς να με ακολουθήσεις.Θα ήθελα να ήμασταν κάπως πιο απλά, να μη χρειάζεται να πάρουμε μεγάλες αποφάσεις και να μη χρειάζεται να διαλέξουμε. Να ήμασταν μικρότεροι ή μεγαλύτεροι. Και ήθελα τόσο να είμαι μαζί σου.Και φοβάμαι τόσο για όσα θα βρω μπροστά μου. Και μου λείπεις. Πάντα μου λείπεις.Μου έλειπες πριν που δε σε ήξερα και μου λείπεις τώρα που σε ξέρω και θα μου λείπεις που θα είσαι μακριά μου.Και δε θα σε ξαναδώ και αν σε ξαναδώ μάλλον θα νευριάσω γιατί θα λυπηθώ. Θα λυπηθώ γιατί δεν κοιμάμαι μαζί σου και δε θα ξυπνάω μαζί σου. Και θα ξυπνάς με άλλον άνθρωπο δίπλα σου και εγώ το ίδιο, αλλά δε θα είναι το ίδιο. Μου λείπεις, θα μου λείπεις. Γιατί έχουμε άλλα πλάνα να εκπληρώσουμε και μόνο μία ζωή για να το κάνουμε. Αλλά μου λείπεις. Και δε θέλω πια να σου στέλνω μέσα στη νύχτα.Φτάνει άλλωστε η πτήση όπου να 'ναι.
1
