ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αυτό μου θυμίζει την άλλη εξομολόγηση με τον τύπο που είναι 8 χρόνια με την κοπέλα και σκέφτεται τώρα πως θα την κάνει να τον χωρίσει για να γλιτώσει το γάμο επειδή έχει βαρεθεί. Τελικά καταλήγω στο ότι καλά κάνουν και μας φωνάζουν οι δικοί μας όταν βλέπουν ότι οι σύντροφοί μας δεν παίρνουν απόφαση είτε τα παιδιά είτε το γάμο. Οι άντρες τελικά μια χαρά τη φτιάχνουν τη ζωούλα τους στο τέλος και μένουμε εμείς πίσω στήλες άλατος να προσπαθούμε να καταλάβουμε τι, πως και πότε πήγε στραβά.

Όταν είμαστε σε μια σχέση δεν θάβουμε τα θέλω μας ούτε τα βάζουμε καπέλο στον σύντροφό μας, ΣΥΜΠΟΡΕΥΟΜΑΣΤΕ.

Το ότι δεν κάνατε παιδιά ήταν δική *σας* επιλογή. Επέλεξες να είσαι με έναν άνθρωπο που δεν ήθελε παιδιά. Αφού ήθελες τόσο πολύ ένα παιδί γιατί δεν τον χώρισες; Γιατί δε βρήκες κάποιον που να θέλει κι αυτός παιδιά; Γιατί έμεινες με κάποιον που σε πήγε πίσω; Προφανώς και η επιθυμία σου να είσαι με αυτόν τον άνθρωπο ήταν δυνατότερη από την επιθυμία σου να κάνεις παιδί. Τώρα κάθεσαι και κλαίγεσαι ότι φταίει ο άλλος, ενώ το δικό σου το φταίξιμο δεν το βλέπεις. Ξέρω ότι πονάνε αυτά που λέω, αλλά η αλήθεια πάντα πονάει.

Μακάρι να μπορούσα να σε αγκαλιάσω... Τόσο καιρό ζούσες για αυτόν, τώρα ήρθε η ώρα να ζήσεις για σένα!! Αυτή η τομή καλώς ή κακώς είναι το παρελθόν σου και είναι εκεί για να σου θυμίζει ότι πρέπει να συνεχίσεις να παλεβεις και να μην το βάζεις κάτω...