ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν έχω θέμα εμφάνισης που θα με εμποδίσει να γνωρίσω κάποιον. Το πρόβλημά μου έγκειται στο ότι είμαι εσωστρεφής από μικρή ηλικία και φαίνομαι απόμακρη στους άλλους άθελά μου, αλλά όχι ψωνισμένη, μιας που είμαι αρκετά απλή ως άνθρωπος και ευγενική. Δεν μπορώ όμως να μιλήσω κάπου αν δεν μου δώσει την ευκαιρία κάποιος ή με προσεγγίσει πρώτος. Δεν μου βγαίνει με τίποτα. Κατά δεύτερον και εκεί είναι το θέμα,δεν έχω καθόλου κύκλο γνωριμιών για να προκύψει γνωριμία. Βγαίνω έξω με την έννοια να πάω να κάνω μια δουλειά, πχ σουπερμάρκετ κτλ και για καφέ πολύ σπάνια με καμιά γνωστή αλλά όχι φίλη να ανοιχτώ μιας και έχω καεί από ψευτοφιλίες. Πιο πολύ μένω σπίτι και έχω ασχολίες, όσο και αν σας φαίνεται παράξενο δεν έχω πάει ποτέ σε μπαρ γιατί δεν μου αρέσει αυτό το είδος διασκέδασης, περνάω περιόδους μεγάλης ανεργίας και ζω από τις οικονομίες που έχω. Τώρα στερεύουν και δεν βρίσκω δουλειά λόγο μικρής προϋπηρεσίας. Είμαι 34 ετών γυναίκα και χώρισα μετά από πολυετή σχέση που πίστευα ότι είναι ο άνδρας της ζωής μου και νιώθω τσακισμένη ψυχολογικά. Αισθάνομαι ότι πιο εύκολο είναι να πάω στο φεγγάρι παρά να μου χτυπήσει ο έρωτας τη πόρτα ξανά. Νιώθετε και σεις τα ίδια με μένα ή είμαι καμιά περίπτωση; Μερικοί άντρες που γράφετε στη στήλη εδώ ότι μια γυναίκα μπορεί πιο εύκολα να βρει ταίρι παρά κάποιος άντρας κάνετε λάθος. Εξαρτάται δηλαδή το τι ζητά ο καθένας μας. Αν ψάχνει μόνο σεξ και είναι καμιά εύκολη πεταχτούλα τότε ναι θα το βρίσκει κάθε μέρα. Αν όμως ζητά συναίσθημα πρώτα και μετά σεξ και είναι πιο μετρημένη σε εμφάνιση κτλ θα μείνει μόνη περισσότερο. Και δεν εννοώ καλογερίστικο στυλ αλλά το στυλ ότι δεν βγάζω τα βυζιά μου απέξω για να το πω ανοιχτά. Δεν θέλω! Είναι και άλλες κοπέλες έτσι, αναρωτιέμαι; Πιστεύω ότι είναι λίγες.