ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

με ενοχλούν οι γλυκανάλατοι άνθρωποι.Τους θεωρώ γλοιώδεις.Ναι,το είπα:γλοιώδεις.Ίσως είναι η εικόνα που φτιάχνω στο μυαλό μου,όταν διαβάζω ή ακούω κάποια χοντρή μαλαγανιά.Ξέρετε - από εκείνες τις ασυνάρτητες εικόνες που έχουμε όλοι στο μυαλό μας,για κάποιες καταστάσεις.Που δε βγάζουν νόημα,αλλά υπάρχουν,κάθε μα κάθε φορά.Αλήθεια,τι είναι όμως αυτό που δημιουργεί το γλυκαναλατισμό (ωραία λέξη) στους ανθρώπους;Μην είν' ο έρωτας;Μην είναι η βλακεία;Μην είναι επικίνδυνο,γαμώ την.........σούπαπουέφαγαπρινλίγο;;Πώς μου 'ρθε όλο αυτό,σας βλέπω και ρωτάτε (και μ' ερωτήσεις περιττές,συνέχεια μου τη σπάτε)..Είδα μια φωτογραφία μιας φίλης με το που άνοιξα την αρχική μου στο fb,η οποία είχε δυο χέρια (ένα ζευγαράκι και καλά) που σχημάτιζαν μαζί το σήμα του άπειρου,με την εξής ηλίθια φράση "Δυο ολόκληρα,κάνουν ένα άπειρΜΠΡΛΙΛΙΛΙΛΙΙΟΥΥΥΧ!!!Έλα ρε φίλε δηλαδή..!Έλα!Τι σκέφτονται ρε παιδιά αυτοί οι άνθρωποι;;Πεταλουδίτσες έχουν στο μυαλό τους;Όταν είναι με το σύντροφό τους,κάνουν μυτούλες και πατουσάκια;!Μην είναι ποιητές;Μην είναι τροβαδούροι;;Μην είμαι εγώ ο τραγικός κι αυτοί το κελεπούρι;;;!!!Άσχημα πράττω που έκραξα κι ασκώ την κριτική μου;;Μην είμ' εγώ κομπλεξικός με τη μικρή........γκαρσονιέραπουνοικιάζω;;;