ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είχα την εντύπωση ότι αρκετά ιδιωτικά κολλέγια προσφέρουν καλές σπουδές και μετά από μεταπτυχιακό έχεις τα ίδια επαγγελματικά δικαιώματα.. Δεν με ενδιαφέρει κάποια άλλη σχολή.. Σκέφτηκα τα παιδαγωγικά όμως δεν έχει μέλλον στην Ελλάδα και δεν ξέρω για το εξωτερικό.. Θέλω να ζήσω εξωτερικό κ όχι Ελλάδα. Σκέφτηκα τη ψυχολογία γιατί είναι η μόνη σχολή π φαίνεται ενδιαφέρουσα επειδή είμαι καλή στο να αναλύω ανθρώπους κ να καταλαβαίνω τις πραγματικές αιτίες πίσω από τα προβλήματα τους. Όμως φοβάμαι ότι τα μαθήματα της σχολής θα είναι δύσκολα κ ότι δεν θα τα βρίσκω ενδιαφέροντα.. Δεν ξέρω τι να κάνω.. Οι πανελλήνιες και το διάβασμα είναι πολύ αγχωτικά και γενικά με το άγχος δεν τα πηγαίνω καλά... Σκέφτηκα επίσης για ιδιωτικά πανεπιστήμια στην Κύπρο.. λένε ότι είναι καλύτερα.. Ευχαριστώ πολυ για την απάντηση!!

Η Κύπρος είναι ένα πολυκατάστημα για πτυχία, πληρώνεις και παίρνεις πτυχίο, πολλές φορές χωρίς να έχεις ουσιαστική γνώση στο αντικείμενο. Και το πληρώνεις πανάκριβα. Μάντεψε γιατί έχουμε κάθε χρόνο ένα σωρό εισακτέους από Κύπρο στα ελληνικά πανεπιστήμια.Αν σε ενδιαφέρει η ψυχολογία, ψάξε στο φόρουμ του Παντείου ή σε σελίδα τους στο φέισμπουκ, ρώτα φοιτητές και αποφοίτους του τμήματος να σου πουν για τα μαθήματα, για τον τρόπο που θα διαβάσεις, οτιδήποτε. Το ιδανικό θα ήταν να είχες λείψει 2-3 μέρες από το σχολείο σου, στη διάρκεια της χρονιάς, και να παρακολουθούσες ενδεικτικά κάποιες διαλέξεις. Πάντως, θυμάμαι από τα χρόνια μου, πολλές (κυρίως κοπέλες επελεγαν ψυχ) έλεγαν "θέλω ψυχολογία γιατί ξέρω να αναλύω τους άλλους" και, συγγνώμη που θα σου το πω ωμά, ήταν μαλακίες αυτα που έλεγαν. Ο κόσμος δεν είναι αυτός που νομίζουμε οτι είναι στα 18 μας. Ούτε αυτός που νομίζουμε αργότερα, απλά όσο μεγαλώνουμε καμιά φορά μπορεί να πλησιάσουμε, λόγω εμπειρίας. Δες τα μαθήματα της σχολής, ρώτα για τους καθηγητές, για επιπλέον δράσεις, για πρακτική, οτιδήποτε μπορεί να σε βοηθήσει ουσιαστικά. Για τα παιδαγωγικά, σαφώς υπάρχει πρόσφορο έδαφος αν επιμείνεις πολύ, όχι όμως στο δημόσιο. Ούτε στην ειδική αγωγή, πλέον είναι υπερκορεσμένη η εξειδίκευση, γίνεται πανικός στο μεταπτυχιακό του πανεπιστημίου Κύπρου και του ΕΑΠ. Αν σπουδάσεις εδώ προπτυχιακά προσχολική αγωγή και μετά πας έξω για μεταπτυχιακό στα Μοντεσσόρι; Ή αν το συνδυάσεις με την αγάπη σου για τη μουσική και κάνεις κάτι στη μουσικοκινητική αγωγή; Για έξω, όχι για εδώ. Εδώ δύσκολα θα πάρεις τα χρήματα που αναλογούν σε αυτή τη δουλειά. Γενικά προτείνω να πάρεις εδώ το πτυχίο σου, να τελειοποιήσεις τα αγγλικά σου, να μάθεις μια δεύτερη ξένη γλώσσα, να κάνεις καμιά πρακτική και μετά να βγεις έξω για μεταπτυχιακό. Κανείς δεν τα πηγαίνει καλά με το άγχος, προσπαθείς να είσαι όσο το δυνατόν καλύτερα προετοιμασμένη. Και, όσο είσαι Ελλάδα, σκέψου ότι ακόμα και αν δε σου αρέσει η σχολή που θα περάσεις, έχεις περιθώριο να κάνεις 10% ή να ξαναδώσεις πανελλήνιες περισσότερο συνειδητοποιημένη.

Νόμιζα ότι με παιδαγωγικά δεν μπορείς να κάνεις πολλά στο εξωτερικό.. Νόμιζα ότι μόνο στην Ελλάδα στο δημόσιο μπορείς να δουλέψεις και στον ιδιωτικό τομέα δεν γνωρίζω πολλές εναλλακτικές.. Είναι εξίσου εύκολο να κάνεις μεταπτυχιακό στο εξωτερικό για να δουλέψεις στο εξωτερικό μετά από δημόσιο πανεπιστήμιο όσο και μετά από ένα κολλέγιο (λόγω των συνδέσεών τους με τα πανεπιστήμια του εξωτερικού); Ευχαριστώ πάρα πολύ για την απάντηση και όχι, η ψυχολογία δεν είναι όντως για εμένα απλά δεν έχω κάποια άλλη επιλογή.. Το μόνο που μου αρέσει είναι να τραγουδάω, αλλά ήθελα να αποκτήσω ένα πτυχίο πρώτα και μετά να το κάνω σαν χόμπι ή κάτι τέτοιο.. Το άγχος για τις πανελλήνιες είναι πολύ και εμένα σαν άνθρωπο με πιάνουν συχνά κρίσεις πανικού όταν έρχομαι αντιμέτωπη με πολύ άγχος, στρες και υποχρεώσεις (πχ διάβασμα 5-6 ώρες την ημέρα)..

Και όταν λέω παιδαγωγικά θα μου άρεσε περισσότερο να κάνω μάθημα σε παιδιά δημοτικού και όχι προσχολικής ηλικίας αλλά αυτό δεν νομίζω ότι έχει μέλλον στο εξωτερικό, σωστά;