ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Βλέπω άτομα συνομήλικά μου ,δηλαδή 26-27 χρόνων,και έχουν δική τους επιχείρηση ήδη 3-4 χρόνια, από τα 22-23 χρόνια τους.Λιγο μετά τις σπουδές τους δηλαδή.Αλλοι έχουν γυμναστήριο,άλλοι φωτογραφικό γραφείο κτλ.Και ειναι φουλ στην πελατεια...Ποια κρίση ρε παιδιά;Τίγκα στα personal training και στα χίλια δυο...Τι κάνω λάθος και δεν έχω τίποτα;Από όταν τελείωσα τις σπουδές ,αν και με άριστα ,παλεύω με κανα ιδιαίτερο(μιας και είμαι δασκάλα),όταν και αν κάτσει ,εχω τον κάθε γονεα που θεωρεί ότι το παιδί του είναι το πιο έξυπνο και έτσι σταματά και ξεκινά μαθήματα οπότε αυτός κρίνει ,χωρίς καν να ρωτά τη γνώμη μου, και όταν πέφτει η απόδοση , σε κατηγορούν κιόλας ,ακομα και αν τους είχες πει πως χρειάζονται ώρες η οτι δεν πρέπει να σταματήσει(οκ ,κάποιοι είναι φοβεροί γονείς ,αλλά αποτελούν εξαιρέσεις).Το τι έχω ακουσει...μια μάνα νηπιαγωγός κιόλας μου είχε πει ::"θελω μάθει να γράφει εκθέσεις και γραμματική ,αλλά να του βάζεις να γράφει ελάχιστα...Και όταν του έβαλα σε 2 ώρες 5 ασκήσεις συμπλήρωσης κενών ,αντιστοίχησης κτλ. για να δω το επίπεδο του ,μια και ήταν πρώτο μάθημα, το πήρε και έφυγε, γιατί το κούρασα πολύ!!!!Μου φαίνεται καλά κάνουν κάποιοι και δεν κάνουν μάθημα...Τέτοιους θέλουν.Εχω δουλέψει μόνο σε ένα πρόγραμμα του ΟΑΕΔ και αυτό βαουτσερ ,άρα ούτε ένσημα ούτε τιποτα...Εχω δουλέψει λίγους μήνες και σε χαμαλοδουλειες που για 5-6 ώρες παίρνεις 300 ευρώ και αν ,συν να κάνεις και την καθαρίστρια,και δε βάζανε καν όλα τα ένσημα (μόλις 14 έχω μαζέψει) και ετσι τα παρατούσα.Προτιμουσα τα μαθηματα ,μια που και εξασκουσα το επαγγελμα μου και εβγαζα τα ίδια λεφτα με λιγοτερες ωρες εργασιας.Τιποτα άλλο.Απο όταν τελείωσα, κάνω τα χαρτιά μου όπου βρω (ΑΣΕΠ,ΟΑΕΔ κτλ.)αλλά τίποτα.Μια μιζερια τοσα χρονια.Ενα αδιεξοδο.Θελω να κλαψω, να τσιριξω...δε βλέπω λύση ...Ωρες ωρες δε θέλω να ζω...ούτε καν να γνωρίζω κόσμο...τι να τους πω άλλωστε...δεν κάνω και τίποτα.Βλεπω φωτό μου και δεν ειμαι το άτομο που ήμουν τότε.Εχω μονίμως μια θλίψη ,μια απογοήτευση,λυπάμαι για το διάβασμα που έριξα και ρίχνω,για τα σεμιναρια που έκανα(αν και μικρά, είχαν κόστος για μένα),έχω παχύνει ,κλαίω σίγουρα 5-6 φορές κάθε μέρα.Τι στο καλό κάνω λάθος;Πώς κάποιοι έχουν επιχείρησεις από τόσο μικροί;Εγώ ένα μεταπτυχιακό κάνω τώρα,τόσα χρόνια μετά το πτυχίο μου που πήρα το 2013, μπας και μπω ποτέ σε σχολείο ,να φύγω πια από τη μηδενική προϋπηρεσία,γιατί αν γίνουν διορισμοι με βάση την προϋπηρεσία κατά βάση,οπως λένε ,την έβαψα...και τρωω φουλ ζορισμα.Και οικονομικό και διαβάσματος .Μιλάμε για καθημερινή μελέτη από 4 ως 8 ώρες ανάλογα.Οκ,κατά 99%θα αποφοίτησω με άριστα,αλλά και τι να λέει...Είδα και το πτυχίο μου πόσο μέτρησε.Βγάζουν πόσα τον μήνα,κάνουν ολο ταξίδια εξωτερικού και εσωτερικού,βγαινουν,έχουν αμάξια...εγώ γιατί;Καλά κάνουν ,αλλά εγώ γιατί δεν μπορώ να σταυρώσω πάνω από 300 τον μήνα;Και αυτά όχι καθε μηνα...Πώς τα κατάφεραν τόσο γρήγορα;Το ομολογώ...τους ζηλεύω...Νιώθω απλά άχρηστη...