ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
18.7.2018 | 21:19

Μου αρεσει το αφεντικο μου

Ειναι η πρωτη μου εβδομαδα στη δουλεια και νομιζω οτι μου αρεσει το αφεντικο μου. Ειμαι 18 και αρχισα δουλεια σε μια καφετερια στη βιτρινα με τις τυροπιτες κλπ, πρωτη φορα που δουλευω γενικα. Ζω σε μικρο μερος που ολοι ξερουν ολους πανω κατω αλλα το αφεντικο μου δεν το ηξερα απο πριν. Δεν ξερω τι ηλικια εχει, μοιαζει 25αρης αλλα μου εχουν πει οτι φαινεται αρκετα μικροτερος αποτι ειναι. Τεσπα το θεμα ειναι οτι οποτε τον βλεπω με πιανει ενα σφυξιμο στο στηθος. Στην αρχη νομιζα οτι ειναι επειδη ειναι το αφεντικο και ανησυχω μηπως δει κατι που δεν κανω καλα. Αλλα νομιζω οτι οντως μου αρεσει. Μου αρεσουν ολα πανω του. Οταν δεν εχω κατι να κανω και καθεται καπου που τον βλεπω απλα καθομαι και τον κοιταζω, ακομα και απο τον καθρεφτη. Μου αρεσει η φωνη του, το γελιο του, το χαμογελο του..ακομα και ο τροπος που μιλαει και που περπαταει. Οταν μου μιλαει χαιρομαι σαν μικρο κοριτσακι. Οταν περναει απο διπλα μου και δεν με κοιταει καν (και δεν ειναι ας πουμε οτι βιαζεται γτ εχει κατι να κανει) στεναχωριεμαι διοτι βλεπω οτι αυτος δεν νιωθει τιποτα τετοιο για εμενα. Οποτε φευγει ή μου λεει οτι θα λειψει για λιγο αναρωτιεμαι μηπως εχει καποια αλλη, μηπως εχει σχεση και παει να την δει. Παντρεμενος δεν πρεπει να ειναι, δεν φοραει βερα. Και απλα δεν ξερω τι να κανω. Νιωθω οτι δεν θα ειχαμε μελλον μαζι. Προς το παρον ειναι το αφεντικο μου, εγω μετα θα φυγω να παω να σπουδασω, αυτος μαλλον δεν με βλεπω ως τιποτα παραπανω. Ειναι και μεγαλυτερος οποτε μπορει να σκεφτεται οικογενεια και τετοια ή το χειροτερο να ειναι ηδη με καποια.Πιστευω πως δεν πρεπει να του το πω, οσο δουλευω εκει τουλαχιστον. Νομιζω πως πρεπει να διωξω αυτα τα συναισθηματα αλλα δεν ξερω πως. Πειτε τις αποψεις σας..τι πιστευετε; τι να κανω; Μην μου πειτε να παραιτηθω. Μπορει να επρεπε γιατι ετσι δεν θα τον βλεπω καθε μερα αλλα θεωρω οτι δεν ειναι λυση η φυγή. Αμα στο μελλον εχω καποια αλλη δουλεια και συμβει κατι παρομοιο θα παραιτηθω;; Και επισης δεν το θεωρω σωστο μολις αρχισα να σταματησω. Θα τον αφησω ξεκρεμαστο και δεν θα εχω και δουλεια. Σας παρακαλω, βοηθηστε με.
4
 
 
 
 
σχόλια
Μπορείς να χαιδευεσε για παρτη του και να τον φαντασιωνεσε ...δεν είναι κακό αφού δεν παίζει να έχετε κάτι μαζί ...τόσοι άντρες κάθε μέρα χαιδευονται για γυναίκες ανύπαρκτες μόνο από εικόνες εσύ που τον έχεις εκεί κιόλας θα είναι πιο εύκολο ...κ θα ξεκ@υλωνεις κιόλας ...σιγά τις ντροπές ...Έτσι κ αλλιώς δεν έχεις άλλες επιλογές
Δεν τον βλέπεις μόνο σεξουαλικά αλλά από την άλλη δεν θες να πάτε στο κρεββάτι....καλό μου κορίτσι.....τι πίνεις;;;; Δηλαδή πόσο να το κάψουμε κι εμείς για να σου πούμε μια γνώμη;; Είναι κάι καλοκαίρι....λυπήσου μας... Άστον να χαρείς. Είναι εργοδότης. Αν γίνει μια στραβή δεν θα χεις που να κρυφτείς. Δεν τα φτιάχνουμε με εργοδότες , συναδέλφους κλπ. Πιάσε κανέναν άλλο.
Βάλτο ως απαράβατο κανόνα στο υποσυνείδητο σου "Ποτέ δεν μπλέκουμε τα επαγγελματικά με τα ερωτικά"...Επίσης κάτι άσχετο, αλλά σταματήστε να τους λέτε "αφεντικά"...εργοδοτες είναι και σεις εργαζόμενοι όχι δουλικά.
Ναι... καταλαβαίνω ακριβώς τι λες... όμως απο ότι καταλαβαίνω από το κείμενο σου,ο ίδιος δεν δείχνει κάποιο σημάδι ότι ενδιαφέρεται.Οποτε ακόμη και αν ήταν καλή ιδέα να κάνεις κάποια κίνηση παρότι ειναι εργοδότης σου, τωρα και πάλι δε μπορείς,αφού απο πλευράς του δεν υπάρχει το ίδιο ενδιαφέρον.Αρα είναι και αυτό ένα θέμα.Βεβαια δική σου απόφαση είναι το τι θα κάνεις.Ως προς το πώς ελέγχουμε τα συναισθήματα μας όταν πρόκειται για ανεκπλήρωτους έρωτες, όταν το βρω θα στο πω :Ρ.
Scroll to top icon