ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εδώ και 4 χρόνια (αποσο θυμαμαι) πολεμαω με τον εαυτό μου να τον αλλάξω,να τον κάνω καλύτερο,πιο εξωστρεφή,πιο ακομπλεξαριστο,πιο πιο πιο....Θελω να αλλάξω προς το καλύτερο μα δεν ξέρω πως,στα λόγια όλα είναι εύκολα στις πραξεις όμως δεν μου βγαίνει τίποτα.Το μεγαλύτερο πρόβλημα μου είναι ότι είμαι υπερβολικά απόμακρος με τις κοπέλες,κομπλαρω δεν ξέρω τι να πω ή να κάνω για να πιάσω συζήτηση σαν κάτι να με φοβίζει και να με κρατάει πίσω και δεν είναι ο φόβος της απόρριψης έτσι είμαι και με τις κοπέλες των φίλων μου.Αντιθετα οι φίλοι μου είναι πολύ κοινωνικοί και πάντα θα μιλάνε με αρκετές κοπέλες που γνωρίζουν ενώ εγώ με καμία μόνο κανένα γεια και τα τυπικά με κάποιες που έχουν καλές σχέσεις με την παρέα μου.Τι πρεπει να κάνω? Πως πρέπει να σκέφτομαι? Έχω κουραστεί απίστευτα με όλο αυτό και με θλίβει πολύ που δεν έχω ούτε μια κοπέλα να μιλήσω έστω φιλικά να γνωρίσω καλύτερα και το άλλο φύλο.Αυτη τη στιγμή έστω μια γυναικεία αγκαλιά φιλική ή ερωτική θα με ζωντάνευε τόσο πολύ και θα μου έδινε μεγάλη χαρά.Και τι δεν θα'δινα για μια αγκαλιά....Σίγουρα δεν δίνω καλή εικόνα προς τα έξω και δεν φαίνομαι ενδιαφέρον τύπος.Μαλλον γι'αυτό κιόλας δεν μπαίνει καμία στον κόπο ν με γνωρίσει καλύτερα.Θα ήθελα να μου δώσετε τις συμβουλές σας γιατί κοντεύω να τρελαθώ,τα χρόνια περνάνε πολύ γρηγορα και όσο μένω έτσι δεν με βλέπω να ειμαι για πολύ καιρό καλα,η κατάθλιψη είναι πολύ κοντά.Συγγνώμη αν κούρασα απλά ήθελα να τα βγάλω από μέσα μου και να ακούσω την δικη σας γνώμη.