Αυτο τωρα ηταν σχεση; χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα Αληθεια και ψεμα δεν πανε μαζι...αλλα το μυαλο παιζει πολλα παιχνιδια...οποιος εχει το θαρρος ξερει τι να κανει...by the way... αληθεια σε καποιους δεν σας κανει καλο το ιντερνετ...βγειτε απο εδω.
27.7.2018 | 02:41
Χωρισμός
Πριν μια εβδομάδα βγηκα από μια σχέση 2 χρόνων.. έπρεπε να τελειώσει, εγώ τρέλα ερωτευμένη μαζί του δεν έδινα σημασία στα αρνητικά, εκανα πολλές θυσίες για να είναι καλα, αυτός μπορώ να πω δεν ήταν δίπλα μου σε άσχημες στιγμές, για ένα διάστημα που ήθελε χρόνο να σκεφτεί αν θα συνεχιστεί η σχέση μας εγώ είχα πεσει σε κατάθλιψη, είχα να φαω μέρες, ζαλιζομουν, (εκείνη τη περίοδο είχε γίνει και κάτι ακόμα άσχημο στη ζωή μου), και του ζητούσα να έρθει να με δει γιατί δεν ένιωθα καλα, ήθελα να τον δω, αλλά δεν ήρθε ούτε να μου κρατήσει το χέρι και έβγαινε με τους φίλους του, στους καυγάδες μας με έβριζε, με ελεγε ηλίθια και καθυστερημένη και αλλά τέτοια που με έριξαν πολυ την αυτοπεποίθηση, στην σταδιακή πτώση της αυτοπεποίθησης μου βοήθησαν και τα «πειράγματα» που μου έκανε, πχ μιλούσα σοβαρά για κάτι και ελεγε σκασε, η έλεγα «πως είναι έτσι τα μαλλιά μου;», απαντούσε «γιατί ποτε δεν είναι έτσι;», θα μου πείτε, καλα χαζή είσαι; Και δεν χαίρεσαι που τελείωσε; Εντάξει δυο χρόνια είναι πολλα, και περασαμε πολλα, και μου λείπει πολυ, αλλά τώρα που βλέπω ότι βγαίνει με τα φιλαρακια του και περνάει καλα με γκόμενες νευριάζω ακόμα περισσότερο, γιατί όταν γυρίσει από τις διακοπές του, θα γυρίσει σε εμένα πάλι, αλλά οχι, αξιοπρέπεια, οχι σε αυτόν ξανά. Είχαμε μια ιδιαίτερη σχέση, ίσως ιδιαίτερα άσχημη, στο παρελθόν με είχε απατήσει, μετανιωμένος μετά για πολυ καιρό, αλλά εμένα μου είχε αφήσει τραύμα, από τότε η σχέση έγινε πιεστική και οχι τόσο από τη μεριά μου. Δεν βγαίναμε ούτε με φίλους. Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι θέλω να συνεχίσω τη ζωή μου, φοβάμαι όμως ότι δεν μου αρέσει κανένας άλλος, δεν θα αποκτήσω τέτοια σχέση οικειότητας κτλ. Είναι νωρίς ακόμα αλλά κάθομαι σπίτι και χαλιέμαι ενώ αυτός περνάει καλα. Μερικές φορές έχω ενοχικές σκέψεις, νιώθω ότι εγώ φταίω ακόμα και που χωρίσαμε, και ότι αυτός ήταν σωστός και εγώ ήμουν ότι να ναι, και ότι δεν θα ξαναβρώ σαν αυτόν να με αγαπάει και να με φροντίζει. Το μυαλό μου είναι τόσο θολωμένο που δεν ξέρω τι να κανω, δεν ξέρω τι να σκεφτώ, δεν μπορώ να σκεφτω
6