Θα σου ακουστούν κοινότοπα όσα γράψω, αλλά η λύση είναι μία: προσπάθησε, πάλεψε, μην παραδίνεσαι. Τίποτε δε χαρίζεται σε αυτή τη ζωή. Και το να βρεις μία θέση κάπου, διαρκή αγώνα θα απαιτήσει στη συνέχεια. Καλή τύχη.
22.8.2018 | 15:56
Απογνωση
Μεγαλωσα σε μια οικογενεια που πιστευε οτι για να γινεις ανεξαρτητος και να εχεις μια αξιοπρεπη ζωη πρεπει να σπουδασεις. Απο πολυ μικρη θυμαμαι τους γονεις μου να με τρεχουν σε γλωσσες, υπολογιστες κτλ. Τα αθληματα, τις τεχνες κτλ τα θεωρουσαν περιττα ( Κακως βεβαια). Και πραγματι πριν τριαντα χρονια το να ειχες ενα πτυχιο μπορουσε να σου προσφερει μια αξιοπρεπη ζωη, σημερα δεν σου εξασφαλιζει απολυτως τιποτα. Εγω αυτο που βλεπω γυρω μου ειναι να πηγουν μπροστα οι γλειψιματιες και αυτοι που εχουν οι γονεις τους λεφτα. Τελος. Ολοι οι αλλοι στον Καιαδα. Τι πρεπει να κανω ρε γαμ#το για να εχω μια αξιοπρεπη ζωη? Δεν ζηταω ουτε ενα μηνα διακοπες στη μυκονο, ουτε να παω ταξιδια,ουτε ρουχα, ουτε παπουτσια. Δεν με ενδιαφερει καμια πολυτελεια. Θελω ομως να μην τρεμει το φυλλοκαρδι μου σε περιπτωση που αρρωστησω τι θα κανω, εαν θα εχω λεφτα να παω στο γιατρο ή να παρω τα χαπια μου. Θελω μια αξιοπρεπη ζωη , ζηταω πολλα?
4
![1Ο+1 εξαιρετικά αναγνώσματα για το τέλος της εβδομάδας [08.11.24]](/sites/default/files/styles/square_mini/public/articles/2024-11-08/__LiFO_10%2B1_Previews4%20%281%29.jpg?h=748d7e9c&itok=zdgEe7VA)
