ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

λοιπον ειμαι 18 κ φετος εδινα παν/ες.Τελος παντων φετος τα πραγματα με τις φιλες μ απο τη αρχη της χρονιας δεν πηγαιναν πολυ καλα...Οταν τελιωσαμε με τα σχολεια επιτελους ,ειχαμε κλεισει ολες μαζι για διακοπες...το σκηνικο ειχε ως εξης η μια κοπελα δεν ηρθε ποτε κ εχουμε να μιλησουμε απο τοτε (κανα 3μηνο δλδ)με την αλλη καναμε υπομονη γτ ειχαμε να συμβιωσουμε 5 μερες μαζι οποτε θελαμε κ οι 2 το κλιμα να ειναι οσον το δυνατο πιο ηρεμο κ με την αλλη κοπελα ημουν μια χαρα.Τελος παντων...τελικα απο οταν γυρισαμε με την 2η κοπελα δεν ξαναμιλησαμε ποτε κ με την αλλη που τα πηγαινα μια χαρα(ετσι νμζ δηλαδη)μ φερθηκε πολυ ασχημα με αποτελεσμα πια να μην μιλαμε...Εχω εναν φιλο που τον αγαπω πολυ κ ειναι παντα διπλα μ αλλα μενει με την κοπελα του κ ειμαστε αρκετα μακρια οποτε δεν τον βλεπω συχνα,αλλα μιλαμε καθημερινα.Το θεμα ειναι πως ειναι φορες που θελω κ εγω σαν ανθρωπος να βγω να παω για εναν καφε με μια φιλη μου να πουμε 5 πραγματα ομως δεν εχω κανεναν...Εξετιας αυτης της καταστασης η ψυχολογια μ εχει πεσει παρα πολυ ειναι φορες που νιωθω μονη πολυ μονη ενω ξερω πως εχω ανθρωπους διπλα μ που νοιαζονται για μενα...ανυπομονω να αρχησω τη σχολη μου να γνωρισω καινουργια ατομα πραγματικα δεν αντεχω αλλο..εχω γινει πολυ καταθλιπτικη κ ολη την ωρα ειμαι κλεισμενη μεσα στο σπιτι μπροστα απο το λαπτοπ μ...