ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κι όμως όχι. Ειμαι γυναίκα 34 χρόνων και είμαι γιατρός. Δουλεύω ως χειρουργός τραυματος σε ένα εκπαιδευτικό νοσοκομείο στο Σιατλ. Γενικά οι περισσότερες προκαταληψεις κατά των γυναικών έχουν ξεθωριαρει με τα χρόνια αλλά όχι.. Όχι τελείως. Είναι οι ασθενείς (μερικοί ασθενείς) που πάντα κοιτάνε τον άντρα στο δωμάτιο με δέος λες και είναι μικρός Θεός και την γυναίκα σαν την ανόητη νοσοκόμα ή στην καλύτερη σαν την νεαρή ειδικευομενη που πηδιεται για να εξελιχθεί γιατί αυτός είναι ο μόνος τρόπος. Οι συνάδελφοι με σχόλια under ground όπως λένε εκεί. Τύπο :πάλι χειρουργείο? ποιος προσέχει τα παιδιά σου? Δεν πιστεύω να έχεις περίοδο και να την πληρώσει ο ασθενής? Είσαι πολύ όμορφη για να κάνεις μια τόσο σκληρή δουλειά. Κι όμως γλυκέ μου προσέχω τα παιδιά μου, η περίοδος μου δεν επηρεάζει τη δουλειά μου και το μυαλό μου είναι πολύ πιο όμορφο από το πρόσωπο μου. Καρδιά λιονταριου, χέρι γυναίκας. (for the record οι ειδικευομενοι μου με φωνάζουν The Lioness)