Πολλές φορές σκέφτηκα τι ήμουν πριν γενηθω,σε ώρες περισυλλογής το αναλογιστηκα αυτό...Ύστερα σκέφτηκα τι θα γίνω όταν πεθάνω...πέρασαν πολλά χρόνια για να καταλάβω πως ο άνθρωπος γενιετε και πεθαίνει μόνος,σε όλη του τη ζωή κουβαλάει μόνο τον εαυτό του και κάποιες άλλες ψυχές περαστικός,κάποιες για λίγες ώρες, κάποιες για πολλά χρόνια..Εάν λοιπόν κάποιος από εδώ μέσα αισθανθεί κάποιο βράδυ μόνος μπορεί να μου στείλει μήνυμα,μπορεί να στείλω και εγώ...Είναι τόσοι πολλοί οι αιώνες μοναξιάς που δεν μπορούμε να τους γεμίσουμε με άλλες παρουσίες,μπορούμε όμως να γεμίσουμε τις αναμνήσεις μας από ανθρώπους που νιώθουμε όπως εμείς[email protected]Για να κοιμάται η ψυχή ποιο ησυχη
25.8.2018 | 21:50
Δεν περναω καλα..
Δεν εχω εναν ανθρωπο να βγω να πω δυο κουβεντες.. Και βλεπω οτι ειναι και αλλοι ανθρωποι που νιωθουν ετσι και εχουν απομονωθει. Ειμαι γυναικα, 30 χρονων και καποιοι φιλοι μου μενουν επαρχια ή εξωτερικο. Εδω εχω πολυ λιγα ατομα, τα οποια τις περισσοτερες φορες θα ειναι απασχολημενα. Ενας φιλος μου οποτε βγαινουμε το πηγαινει στο ερωτικο και τον απομακρυνα γιατι με εκανε να αισθανομαι αβολα και δεν το καταλαβαινε. Ενας αλλος βγαινουμε και ειναι σαν να εχω βγει μονη μου... Δεν λεει λεξη.. Του μιλας και κυριολκτικα σε κοιταει χωρις να απανταει και τελος εχω και μια φιλη που καθε μερα μου αναφερει το ονομα αλλου γκομενου.. Κοινως παιδια προτιμω να μην βγαινω απο το να βγαινω και να αισθανομαι πιο μονη μου.. Θελω ανθρωπους να μιλαω, να γελαω να περναμε ομορφα μαζι κανοντας πραγματα.. Να χτυπησει το τηλεφωνο απο καποιον που θελει να μαθει τι κανω.. Γιατι σε εναν κοσμο με τοσους μονους? Να ειμαστε τοσοι μονοι? Δεν μπορουμε να κανουμε κατι γι'αυτο? Εγινα μελος σε μια εθελοντικη ομαδα ελπιζωντας εκει να γνωρισω νεους ανθρωπους με κοινα ενδιαφεροντα.. Αλλωστε ειμαι ανθρωπος που μου αρεσει να προσφερω οπως και οπου μπορω!
7
