ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πως τα καταφερα να ειμαι 35 χρονων και να μην εχω παρεες και φιλους δικους μου. Ο κυκλος μου αποτελειται απο φιλους του αντρα μου πλεον, τους οποιους εκτιμω αλλα δεν ταιριαζουμε πολυ, καθολου βασικα. Εχω την κολλητη μου αλλα ζει στο εξωτερικο και οταν ερχεται ελλαδα λογω υποχρεωσεων θα την δω μονο μια φορα. Εχω αρκετους γνωστους που ευκαιριακα θα βρεθουμε για εναν καφε αλλα δεν με καλυπτει αυτο καθως ανεκαθεν ειχα την αναγκη για πιο βαθιες και ουσιαστικες σχεσεις περα απ τις 10 μπουρδες που θα πεις σε εναν καφε. μου λειπει να επιδιωξει καποιος να με δει χωρις να τον κυνηγησω εγω, να εχουμε κοινα ενδιαφεροντα και να μην βαριεμαι μαζι του. Παλια ειχα μεγαλο κυκλο αλλα με τα χρονια εχασα επαφη, λιγο δουλειες ,λιγο διαφορετικες φασεις, λιγο το ξεσκαρταρισμα που κανεις μεγαλωνοντας απο ανθρωπους που δεν σου φερθηκαν καλα. Δεν το λεω υποτιμητικα σε καμια περιπτωση, αλλα νιωθω πως συμβιβαζομαι πολυ με τα ατομα που κανω παρεα. Γιατι να ειναι τοσο δυσκολο να κανεις πραγματικες φιλιες μεγαλωνοντας, στενοχωριεμαι πολυ πραγματικα.