ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κάποιος κάποτε μου είπε..." Η σχέση έκανε τον κύκλο της..." Κλισέ...πολύ κλισέ...Με έβαλε όμως σε σκέψεις... Μήπως οι σχέσεις (ερωτικές, φιλικές, οικογενειακές) δεν είναι κύκλοι? Μήπως είναι ευθείες? Ένας κύκλος δεν έχει αρχή και τέλος...Ευθείες γιατί... Γνωρίζοντας ένα άτομο από επιλογή, τυχαία ή από τη γέννηση μας ξεκινάμε αυτή τη διαπροσωπική σχέση από ένα σημείο και με τον ένα ή τον άλλο τρόπο η σχέση αυτή καταλήγει σε ένα άλλο. Είτε κρατάμε για πάντα αυτή τη σχέση μέχρι ο ένας από τους δύο να πεθάνει, είτε το τελευταίο σημείο μπαίνει κάπου πριν το βιολογικό τέλος... Σε όλο το μήκος αυτής της ευθείας δίνουμε και παίρνουμε πράγματα, εμπειρίες, στιγμές, συναισθήματα...Καλά και κακά, όμορφα και άσχημα, ευχάριστα και δυσάρεστα. Ανά διαστήματα σταματάμε βλέπουμε, σκεφτόμαστε και κρίνουμε αν τη δεδομένη χρονική στιγμή υπάρχει κάτι καινούριο να δούμε, να δώσουμε και να πάρουμε. Αν όχι, τότε η τελεία, το τελευταίο σημείο της ευθείας μπαίνει εκεί. Αν ναι, τότε συνεχίζεις. Δεν χρειάζεται όμως να προσπαθείς με τα κιάλια να δεις μέχρι που φτάνει η ευθεία, πότε και πως θα έρθει το τέλος της, γιατί η συνέχεια της δεν υπάρχει. Η ευθεία δημιουργείται όσο προχωράμε, κάθε στιγμή που περνάμε με το άλλο άτομο. Η ευθεία-πορεία είναι κοινή και για τα δύο άτομα της σχέσης...αρκεί όμως ο ένας για να ορίσει το τελευταίο σημείο... Κύκλοι ή ευθείες το συμπέρασμα νομίζω πρέπει να είναι ένα. Όπως και στη ζωή μας γενικά, έτσι και στις σχέσεις τίποτα δεν είναι προδιαγεγραμμένο. Αυτό που οφείλουμε να κάνουμε είναι να ζούμε την κάθε στιγμή, να παίρνουμε όποια εμπειρία έρχεται στην πορεία μιας σχέσης γιατί δεν έχει σημασία πότε και πως θα μπει το τελευταίο σημείο αλλά τι κερδίσαμε περπατώντας αυτή την ευθεία παρέα με έναν άλλο άνθρωπο...