Τα πράγματα δεν είναι πάντα τόσο απλά. Σε κάποια σημεία συμφωνώ, αλλά το να βρεις πραγματικούς φίλους και ένα καλό σύντροφο δεν απαιτεί μόνο διαπροσωπικές ικανότητες. Είναι και θέμα συγκυρίας, timing, κοινωνικομορφωτικού επιπέδου, οικογενειακής κατάστασης... Και ναι η εποχή όντως είναι δύσκολη γιατί εκτός από οικονομική βιωνουμε και κοινωνική κρίση. Δεν είναι όλα στο χέρι μας πάντα δυστυχως. Υπάρχουν ανθρωποι με πολύ επικοινωνιακό χαρακτηρα και προσωπικότητα που ζουν μόνοι για διαφόρους λόγους.. Πολύ ισοπεδωτική προσεγγιση.
9.9.2018 | 02:42
Οι παρέες και οι φίλοι δεν πέφτουν ξαφνικά από τον ουρανό.
Κερδίζονται. Τραβάμε ανθρώπους κοντά μας ή τους διώχνουμε ανάλογα τι εκπέμπουμε. Δεν το λέω για να θίξω όσους είναι μόνοι, αλλά για να τους βάλω λίγο σε σκέψεις μήπως βοηθηθούν κάπως. Αν δεν θέλετε συμβουλές μην διαβάζετε παρακάτω καλοπροαίρετα τα λέω πάντως. Εδώ που δουλεύω έχω δει πολλούς να έρχονται από μακριά και να είναι ξένοι στην πόλη. Μερικοί κάνουν αμέσως γνωριμίες και άλλοι ακόμη και μετά από χρόνια είναι μόνοι χωρίς να το έχουν επιλέξει και δεν τα καταφέρνουν να κάνουν παρέες. Είναι αυτοί που παραπονούνται πως οι παρέες είναι κλειστές και τους αφήνουν απέξω. Δεν είναι έτσι, το βλέπουμε σε εκείνους που βρίσκουν τον τρόπο αβίαστα και γρήγορα. Οι άνθρωποι αυτοί είναι διαφορετικής ηλικίας και φύλου, απλά έχουν κάποια στοιχεία που στους άλλους λείπουν. Δεν γεννήθηκαν όμως όλοι έτσι, μερικοί κοπίασαν για να τα αποκτήσουν. Πολλά χρόνια εμπειρίας και διάφορων συζητήσεων με έχουν πείσει πως όποιος γεννήθηκε για παράδειγμα λιγότερο επικοινωνιακός μπορεί να το διορθώσει. Όταν βλέπουμε κάποιον άνθρωπο πρώτη φορά, μέσα σε 10 με 30 δευτερόλεπτα έχουμε βγάλει " πόρισμα". Αυτό λέει η επίσημη εκδοχή εγώ είμαι της γνώμης πως πρόκειται για λιγότερο από 10 δευτερόλεπτα. Η πρώτη εντύπωση είναι αποφασιστική, και σπανίως στην πορεία αλλάζει. Το αντίθετο, επιβεβαιώνεται. Τι είναι αυτό που βλέπουμε με την πρώτη ματιά; Σωστά, την εξωτερική εικόνα, τα ρούχα, τη γλώσσα του σώματος. Τέλος αυτό που αποπνέουμε και το πιάνει ο καθένας με τις "κεραίες" του. Είμαστε δυνατοί μέσα μας; Αρέσουμε και πιστεύουμε στον εαυτό μας; Είμαστε ανοιχτοί και ευχάριστοι για καινούργιους ανθρώπους; Έχουμε κάτι να πούμε, είμαστε σε θέση να μεταδώσουμε καλή διάθεση, έχουμε αίσθηση του χιούμορ; Όλα αυτά έχουν μεγάλη σημασία. Άνθρωποι κάνουν χώρο για άλλους ανθρώπους όταν έχουν κάτι να κερδίσουν, και όχι να χάσουν. Έτσι είναι οι άνθρωποι φτιαγμένοι, δεν είναι κακό αυτό αλλά πολύ λογικό. Έχουμε κάποια γοητεία για να "πειστούν" να δώσουν αυτό τον χώρο; Αν όχι μπορούμε να το δουλέψουμε. Δεν θα γίνουμε άλλοι, απλά καλύτεροι, θα βελτιωθούμε. Αν είμαστε καλά με τον εαυτό μας και χαλαροί στις συναναστροφές μας έχουμε κάνει το πρώτο σημαντικό βήμα. Να μην απαιτούμε, να μην περιμένουμε, να μην κρεμόμαστε από κανέναν. Αν βρούμε παρέα καλά, αν όχι δεν τρέχει τίποτε περνάμε και μόνοι μας καλά. Αυτό είναι που πρέπει να εκπέμπουμε και για να γίνει αυτό πρέπει να το νιώσουμε αλήθεια, να το ζούμε, αλλιώς δεν κοροϊδεύουμε κανέναν. Οι άνθρωποι δεν θέλουν αυτό που δεν θέλουν οι άλλοι, το ίδιο ισχύει και στις ερωτικές σχέσεις. Υπάρχουν άνθρωποι που αποκτούνε φήμη πως ψάχνουν και δεν βρίσκουν σύντροφο, αυτό διώχνει και τους υπόλοιπους. Είναι άλλοι που αλλάζουν συνέχεια συντρόφους, ακόμη χειρότερα αν διαρκώς εγκαταλείπονται. Ισχύει το παραπάνω: κανείς δεν θέλει αυτό που "περισσεύει". Αν δεν στεριώνετε με κανέναν ενώ θέλετε, ψάξτε να βρείτε το γιατί. Μην τα ρίχνετε στους άλλους, δεν φταίνε οι άλλοι ούτε η εποχή, άλλοι τα καταφέρνουν και το ξέρετε. Αν "νταντεύετε" τον εαυτό σας και δεν αναλαμβάνετε ευθύνες για τυχόν αποτυχημένες σχέσεις ή έλλειψη φίλων, δεν θα αλλάξει ποτέ η ζωή σας. Είναι επώδυνο αυτό που λέω αλλά δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Όλοι μας μπορούμε να γελαστούμε, να κάνουμε λάθος αλλά όταν αυτό είναι καθεστώς φταίμε οι ίδιοι χωρίς καμιά αμφιβολία. Ας αναρωτηθεί κανείς με ειλικρίνεια τι έχει να δώσει για να κρατήσει έναν άνθρωπο ή κάποιους φίλους. Ας προσπαθήσει να "δει" αντικειμενικά τον εαυτό του, αν ήταν κάποιος τρίτος θα τον επέλεγε να τον βάλει στη ζωή του; Αν όχι, γιατί όχι; Τι φταίει, τι λείπει; Έχουμε εμείς οι ίδιοι κάποια από τα χαρακτηριστικά που έχουν όσοι μας αρέσουν; Ας προσπαθήσουμε να βρούμε πέντε λόγους γιατί να μας επιλέξουν άλλοι άνθρωποι. Και αν δεν βρούμε, τότε κάτι πρέπει να κάνουμε. Μια λέξη για τα ρούχα. Με τον τρόπο που ντυνόμαστε "συστηνόμαστε" χωρίς να πούμε κουβέντα. Δείχνουμε ποιοι είμαστε, ίσως εκπέμπουμε παραίτηση, ίσως πως είμαστε πρακτικοί άνθρωποι, ίσως βγάζουμε επιπολαιότητα ή ανασφάλεια. Η φωνή επίσης είναι πολύ σημαντικό εργαλείο. Ο τόνος, η ένταση, η χροιά, όλα έχουν σημασία. Θα μπορούσα να γράφω μέχρι αύριο, αλλά πιάσατε το νόημα. Αν ο κάθε άνθρωπος που είναι μόνος σπαταλούσε λιγότερο χρόνο στο διαδίκτυο και στο να αναλύει τους παράγοντες που τον οδήγησαν στην απομόνωση, και περισσότερο στο να εντοπίσει τα ελαττώματά του και να τα βελτιώσει, θα υπήρχαν λιγότεροι άνθρωποι μονάχοι. Να είσαστε ανοιχτοί και να δείχνετε εμπιστοσύνη στους ανθρώπους. Αν έχετε αρνητικές εμπειρίες μη τις μεταφέρετε σε άλλους προς θεού αυτό είναι καταστροφικό. Αν αρχίσετε να αναλαμβάνετε οι ίδιοι ευθύνες και επικεντρωθείτε στον εαυτό σας και στις δικές σας αδυναμίες θα σας φανεί πιο εύκολο να εμπιστευτείτε ανθρώπους. Δεν είναι απλό θέλει κόπο και χρόνο αλλά το αποτέλεσμα θα σας αποζημιώσει. Εύχομαι καλή δύναμη σε όσους αποφασίσουν να αλλάξουν και να κάνουν επιτέλους φίλους και δεν εύχομαι "καλή τύχη", γιατί δεν είναι θέμα τύχης. Στο χέρι σας είναι πιστέψτε το, άνθρωποι κάνουν κάθε μέρα γνωριμίες όπου και αν βρεθούν. Από τον φούρνο της γειτονιάς τους μέχρι στις ουρές των καταστημάτων στα ταμεία σε κομμωτήρια και καφετέριες, κυριολεκτικά παντού. Δεν υπάρχει περίπτωση να είσαστε αστείοι, δημιουργικοί, συμπαθητικοί, θετικοί άνθρωποι και να σας απορρίπτει όλος ο κόσμος. Οι περισσότεροι θα σας θέλουν στην παρέα τους και δεν θα σας "ξεχνάνε". Ξεκινήστε δουλειά και θα δείτε.
5