ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν είμαι ακόμα 45, αλλά σε μερικά χρόνια θα είμαι. Είναι στον άνθρωπο. Προσωπικά απολαμβάνω τη μοναξιά μου και πάντα την απολάμβανα. Είμαι σίγουρη οτι δεν είμαι γεννημένη για μητέρα και δεν πιστευω, πως θα μετανιώσω ποτέ πως δεν έκανα παιδί. Έχω συναναστροφές, αλλά με τους δικούς μου όρους και ρυθμούς.Το να ζητάς γνώμες δεν έχει κανένα νόημα. Μόνο εσύ ξέρεις, τί είναι καλύτερο για τον εαυτό σου και αν μπορείς να διαχειριστείς το να είσαι μόνη.

Ας υποθέσουμε ότι βρίσκει σύντροφο στα 45.....που έχει μάθει να ζει μόνη τόσα χρόνια!!πώς φαντάζεται τη ζωή της από κει και πέρα?κάποιες φορές θα πρέπει να πλένει τα εσώρουχά του να μαζεύει τα ρούχα του να υπομένει το ροχαλιτό του να μην έχει ελεύθερο προσωπικό χρόνο γτ θα είναι μαζί του συνέχειανα υποχωρεί στην επιλογή της ταινίαςστην επιλογή φαγητού, βόλτας, διακοπών, κριτική στα καινούρια της ρούχανα επισκέπτεται το σόι του ,της αρέσει ή όχι δεν είναι όλα ρόδινα... θα αντέξει ???τόσα χρόνια αφεντικό!!! δύσκολα γίνεσαι εργάτης ..και σε μια σχέση πρέπει να είσαι και τα δυο πότε το ένα και πότε το άλλο....

Η ''εύκολη'' απόφαση στα 30 που παίρνουν οι γυναίκες για διαρκή ελευθερία ενάντια στα δεσμά του γάμου οφείλεται στην ''υπερπροσφορά'' που έχουν: νιώθουν ότι αυτή η υπερπροσφορά θα υπάρχει στο διηνεκές, και άρα οποτεδήποτε μπορούν να αναιρέσουν την απόφασή τους και να παντρευτούν όποιον θέλουν.Θα επαναλάβω κάτι: μπορεί οι γυναίκες να επιλέγουν με ποιον θα κάνουν σεξ, ο άντρας όμως τελικά επιλέγει με ποια θα παντρευτεί.

Προφανώς και δεν είναι εύκολη η έκβαση της ζωής όπως το θέτεις. Όμως εξαρτάται τι στόχους έχεις, αν θες απλά να φυτοζωείς και να περιπλανιέσαι σαν το μαύρο φάντασμα επιζητώντας πρόσκαιρες απολαύσεις τότε μπορείς να κάτσεις μόνη σου. Μπορείς να συμβιβαστείς μετέπειτα με κάτι πολύ πολύ υποδεέστερο αυτού που θα άξιζες πριν 10-15 χρόνια. Η ζωή είναι ένα μεγάλο trade off και όταν μιλάμε για επιλογές αυτές πρέπει να γίνονται τον κατάλληλο χρόνο. Και ο κολιός τον Αύγουστο...

Ακόμη και αν παντρευτεί κάποιος στα 30 δεν υπάρχει εγγύηση ότι θα παραμείνει παντρεμένος έως τα 45 .Και αυτό γιατί μπορεί εκείνος να το θέλει αλλά να αλλάξει γνώμη ο σύντροφος, επίσης έχουν συμβεί τόσα και τόσα άσχημα στην ζωή μας όποτε η διακοπή του γάμου μπορεί να οφείλεται σε κάτι μη αναστρέψιμο. Γενικά πάντως για να έχουμε "καλη ζωη" ο πρώτος με τον οποίο πρέπει να τα βρούμε και ο μόνος που μας συντροφεύει για ΟΛΕΣ τις μέρες της ζωής μας.ειναι ο εαυτός μας Όλοι οι άλλοι είναι κάποια μικρά η μεγάλα διαλείμματα στην πορεία της ύπαρξης μας.Αν τα έχεις καλά μ εσένα αυτό περνάει και στους άλλους. Βαρύ θέμα έπιασα δευτεριατικα

Ο γάμος δε σημαίνει κάτι. Κάθε μέρα κάποιος χωρίζει. Αν είναι να έχεις έναν σύντροφο θα τον έχεις. Αλλιώς μάθε να είσαι καλά και μόνη

Δεν ειναι ολοι για γαμο.Αν μεχρι τα 45 σου δεν βρηκες καποιον να σου ταιριαζει, σημαινει οτι δεν έχει ερθει ακομα αυτος ο αλλος.Ειναι και αυτοι βεβαια που λενε δεν θελω γαμο και σχεση και οντως το εννοούν και δεν ψαχνουν.Είναι και θεμα τυχης και συγκυριων ποτε θα βρεις το αμορε.Να κοιταζεις να περνας καλα στη ζωη σου με αυτα που εχεις και τα υπολοιπα θα ρθουν.Και να μην στεναχωριεσαι.