ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το προβλημα εχει ως εξης.. δεν με συμπαθεί ο γαμπρος μου καθολου. Εγω ειμαι παντα δίπλα στην αδελφή μου και τα μικρα και εκεινος πάντα θα βρει να πει κατι προσβλητικο ή να βαλει λογια στην αδελφή μου. Εμενα η θεση μου ποια ειναι εφοσον δεν θελει επαφες μαζι μου και συνεχως ειναι νευρικος χωρις λογο απεναντι μου? Πλεον φοβαμαι να τον συναναστραφω και αναφέρω στην αδελφή μου οτι θα ερθω σπιτι μονο αν εκεινος λειπει..εχω κανει απο μεριας μου πολλες προσπαθειες να τον προσεγγισω αλλα πεφτουν στο κενο. Επισης το καλοκαίρι ο φιλος μου μίλαγε με τον μικρο μου ανηψιο τον οποιο υπεραγαπαει και ο μικρουλης χάρηκε.μολις ο γαμπρος το έμαθε μου έστειλε πολυ ασχημα λόγια οτι δεν θελει το παιδι του να μιλάει με τον καθε τυχαρπαστο γκομενο μου ενω δεν τον εχω παντρευτει. Πρόκειται περι παραλογης κατάστασης οπως καταλαβαινετε το οποιο η αδελφη μου το στηριζει σε ζηλια απέναντι μου. Τι με συμβουλευετε να κανω?