Ποινική δίωξη σε βαθμό κακουργήματος άσκησε ο Εισαγγελέας στον κοσμηματοπώλη

Πριν κάποια χρόνια στην πολυκατοικία μου αντιληφθήκαμε διαρρήκτες σε διαμέρισμα (που έλειπαν οι ένοικοι), ειδοποιήσαμε την αστυνομία η οποία ήρθε αμέσως. Το πρώτο πράγμα που μας είπανε είναι, να μην τους προειδοποιήσουμε ότι τους αντιληφθήκαμε, ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ να μη τους εγκλωβίσουμε στο εσωτερικό του διαμερίσματος ή της πολυκατοικίας και να κλειστούμε όλοι στα διαμερίσματα μας, όπως και έγινε. Αυτό γιατί, πρώτον οι διαρρήκτες μπορεί να είναι οπλισμένοι και δεύτερον γιατί σε κάθε περίπτωση εγκλωβισμού ο εκάστοτε διαρρήκτης ή κακοποιός, ενστικτωδώς, κάνει ότι μπορεί προκειμένου να ξεφύγει όπως το άγριο ζώο.Κάναμε ό,τι μας είπαν. Έφτασαν (2 περιπολικά και μια ομάδα ΔΙΑΣ, συνολικά με έξι αστυφύλακες), χωρίς να χρησιμοποιήσουν σειρήνα περίμεναν διακριτικά έξω από την πολυκατοικία με τα περιπολικά σε απόσταση και την ομάδα ΔΙΑΣ σε ετοιμότητα παρέμβασης με την μοτοσικλέτα. Όταν βγήκαν και απομακρύνθηκαν μερικά μέτρα από την έξοδο της πολυκατοικία με αστραπιαία, συντονισμένη κίνηση τους έπιασαν.Αργότερα σε καταθέσεις ενοίκων που έγιναν σε αστυνομικούς, μας τόνισαν ότι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να εγκλωβίζεται ο εκάστοτε κακοποιός, κάτι που πραγματοποιούν και οι ίδιοι σε παρόμοια περιστατικά, γιατί, όπως έγραψα και λίγο πιο πάνω, ενστικτωδώς θα κάνει ό,τι μπορεί προκειμένου να ξεφύγει, θέτοντας σε κίνδυνο και την ίδια του την ζωή πηδώντας από ένα μπαλκόνι, φωταγωγό ή ακάλυπτο. Είναι αρκετά τα περιστατικά όπου διαρρήκτες ή ληστές σκοτώθηκαν προσπαθώντας να απεγκλωβιστούν. Δυστυχώς αυτό συνέβη και στο συγκεκριμένο περιστατικό του κοσμηματοπωλείου. (Οπωσδήποτε τραυματίστηκε σοβαρά από την σπασμένη τζαμαρία).Όσον αφορά τα αίτια θανάτου του Ζακ Κωστόπουλου, πρέπει να διερευνηθεί ιατροδικαστικά που ακριβώς οφείλεται. Ο κοσμηματοπώλης με τον πολίτη αντέδρασαν και εκείνοι πολύ λανθασμένα. Χωρίς να δικαιολογώ κανέναν, έχουμε να κάνουμε με ένα τραγικό περιστατικό ληστείας, όπου η κάθε πλευρά, κοσμηματοπώλης και ληστής αντέδρασαν βάσει ένστικτου και (υπερ)φορτισμένης συναισθηματικής κατάστασης, χωρίς ίχνος ψυχραιμίας και λογικής, όπως γίνεται συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις.Υ.Γ.: Το γεγονός ότι ο ληστής ήταν ακτιβιστής της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ και υπέρμαχος των δικαιωμάτων ανθρώπων με HIV και χρηστών ψυχοδραστικών ουσιών, πολύ συμπαθής ως άνθρωπος σύμφωνα με μαρτυρίες γνωστών και οικιών του και σίγουρα έτσι είναι, αυτό δεν αποτελεί ελαφρυντικό, ούτε ο κοσμηματοπώλης ενήργησε όπως ενήργησε εναντίον ενός συγκεκριμένου ακτιβιστή ή συμπαθούς ατόμου αλλά απέναντι ενός ληστή. Κάπου, κάποιοι τα μπερδεύουν... Οι λόγοι που τον οδήγησαν στην ληστεία, όποιοι και αν είναι αυτοί (που δεν θα τους μάθουμε ποτέ ή θα τους υποθέσουμε), είναι ένα άλλο, πολύ διαφορετικό ζήτημα, όπως επίσης και οι λόγοι της συγκεκριμένης αντίδρασης του κοσμηματοπώλη -επίσης ενός συμπαθούς και φιλήσυχου ανθρώπου- και εκείνη κατανοείται, εν μέρη, χωρίς όμως να δικαιολογείται.

Ας πω κι εγώ τη γνώμη μου ως ιδιοκτήτης κοσμηματοπωλείου. Η ανθρώπινη ζωή πάνω από όλα. Συμφωνώ απόλυτα. Αλλά ας είμαστε ειλικρινείς. Θα προσθέσω ένα "μου" και θα πω η ανθρώπινη ζωή ΜΟΥ πάνω από όλα. Και σε αυτό συμπεριλαμβάνονται και οι κόποι μιας ζωής. Μετά οι ζωές των υπολοίπων. Σκςφτομαι τον ηλικιωμένο κοσμηματοπώλη και το μυαλο μου πηγαίνει στον πατέρα μου. Το μαγαζί η ζωή του όλη. Με αγώνες, με αίμα και ιδρώτα να το ανοίξει, να το κρατησει και να το παραδώσει στον γιο του. Όλη του η περιουσία εκεί μέσα. Και τα τελευταία χρόνια ξανά άγχος και αγωνία κάθε μέρα και φουλ αναδουλεια. Και νεύρα...και φόβος...κάθε πρωί όταν ανοίξω το ρόλο τι θα δω από πίσω...ειναι όλα στη θέση τους; Και εφιαλτες το βράδυ ότι μπήκαν στο μαγαζί κλέφτες. Και λάθος συναγερμοί στις τρεις τα ξημερώματα, να σε παίρνουν τηλέφωνο από την εταιρεία φύλαξης..."έχουμε σήμα απο τη ζώνη 3"...και φύγε σφαίρα με το αυτοκίνητο να δεις τι έγινε με τους παλμούς της καρδιάς στα ύψη...και είναι κι εκείνη η φορά που κάποιος κατάφερε κι έκλεψε ένα πανί με αλυσίδες με τη μέθοδο της απασχόλησης...τεράστια ζημιά, και που να βρεις χρήματα να την καλύψεις...το ψυχολογικό σοκ δε..και εκείνα τα περιστατικά που συνέβησαν σε συναδέλφους και τους κατέστρεψαν...και έξτρα κλειδαριές στα ντουλάπια, και μπουτον πανικού κρεμασμένο στο λαιμό, καμερες, παρακαμερες, ότι υπάρχει βάλτο κι αυτό...Ζακ Κωστόπουλος λοιπόν...πρόσωπο που με προδιαθέτει θετικά με το που το βλέπω...είμαι πολύ καλός στο να κρίνω φυσιογνωμίες και συνήθως δεν πέφτω έξω...ταλαιπωρημένη ψυχή, δραστήρια προσωπικοτητα διαβάζω και δεν έχω λόγο να αμφιβάλλω. Παλευει κι αυτός με τους δαίμονες του τόσα χρόνια, την κοινωνική κατακραυγή, ενίοτε ίσως την απομόνωση...ψυχικα και σωματικα νοσει αφου ειναι χρηστης ουσιων. Ενα σωρο κόσμος μιλαει με τοσο καλα λόγια για αυτόν, δε μπορεί να ναι τυχαιο. Το σκυλακι του στη φωτο που βλέπω μου σπαραζει την καρδιά όταν ξέρω ότι θα τον περιμένει και δε θα τον ξαναδεί..Ιδιοκτήτης κοσμηματοπωλείου και Ζακ Κωστόπουλος...Σε μια άλλη συγκυρία της ζωής (όλα συγκυριες είναι) ίσως να ήταν φίλοι...δεν είναι όμως...στη σύγχυση του η στην απελπισία του ο δεύτερος παίρνει τη λάθος στροφή...επιλέγει τη ληστεία...κι εκεί λυπάμαι αλλά φτάνουμε στην πρώτη παράγραφο...πάνω από όλα η ζωή ΜΟΥ...η σωματική μου ακεραιότητα και ο κόπος μιας ζωής. Υπό την επήρεια ουσιών και με ένα κομμάτι σπασμένο γυαλί στο χέρι λοιπόν..πώς φτάσαμε ως εκεί...απόπειρα ληστείας...εγκλωβισμός...πανικός κι από τους δύο...κακές επιλογές εκατέρωθεν...τι θα κάνα σκέφτομαι εγώ στο μαγαζι μου...θα ήθελα να τον αφήσω να φύγει τώρα που αραχτός γράφω το σχόλιο μου...τι θα κανα όμως πραγματικά εκείνη τη στιγμή...επίθεση με ότι έχω και δεν έχω...δε βλέπω ούτε το μελαγχολικό βλέμμα του Ζακ, ούτε τον σκύλο του ούτε τους αγώνες που έχει δώσει υπέρ της LGBT κοινότητας και των οροθετικών, ούτε τπτ...έναν εισβολέα βλέπω και μόνο...και φοβάμαι και οργίζομαι και στη ζούγκλα που ζούμε επιτίθεμαι.Λυπάμαι αφανταστα για όλους μας.

Όταν τελείται ποινικό αδίκημα και αυτό έχει καταγραφεί από κάμερα δεν υπάρχουν πολλά να πεις.Υπάρχουν πάρα πολλά να πεις όταν για δεκαετίες έχεις καταδικάσει τους ανθρώπους που ζουν και δουλεύουν στο κέντρο να λειτουργούν σε κενό προστασίας από τον νόμο. Να ζουν σε ένα μπαχαλο που μόνιμα ριγμένος είναι ο νομοταγής.Οι βλακείες περί Ελληναραδων και τα λοιπά ας ειπωθούν από ανθρώπους που στοιχειωδώς έχουν ζήσει το κέντρο τα τελευταία 10-15 χρόνια. Ζάκια, πορείες, σπασίματα, κλοπές και ληστείες. Το γεγονός ότι έχουμε πάθει μιθριδατισμο δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει μια φρικτή κατάσταση.Αν κάποιος πιστεύει ότι ζώντας ο ίδιος σε ένα τέτοιο περιβάλλον για μια δεκαετία μπορεί να διατηρήσει την ευθυκρισία του όταν βλέπει ένα ζακι να του σπάει το μαγαζί νομιζω ότι είναι λίγο ψεύτης.Η αυτοδικια είναι ποινικό αδίκημα. Την ευθύνη γι' αυτό την έχουν αυτοί που φαίνονται να τη διαπράττουν στο βίντεο. Γενικά καλό είναι να αποφεύγονται τα λαϊκά δικαστήρια.Την ευθύνη για την κατάσταση στο κέντρο της Αθήνας ποιος την έχει; Κατά αυτού καμία πορεία; Καμία δήλωση συμπαράστασης για τα θύματα του;ΥΓ Αν ο νεκρός δεν ήταν LGTBQI+ ακτιβιστής, κι ήταν ένα απλό ζακι, θα γινόντουσαν δηλώσεις συμπαράστασης από την κυβέρνηση; Θα διοργανώνονταν πορείες;

Και μόνο βλέποντας ότι υποστηρίζετε ανθρώπους που παίρνουν το νόμο στα χέρια τους, με κάνει να νιώθω ντροπή για το επίπεδο και τη μόρφωση σας.Αίσχος.

Ας μας εξηγήσει κάποιος τι έπρεπε να έχει κάνει ο καταστηματάρχης.Επίσης δείτε την ηλικία του και το κατάστημα του. Πόσα ανάλογα περιστατικά έχει συναντήσει αραγε. Το σοκ που υπεστει και ο ίδιος βλέποντας κάποιον μεσα να του σπάει το μαγαζί για να βγει έξω. (ενώ έχει μπει για να τον ληστέψει)Δεν έπρεπε να τον κλωτσησει σίγουρα. Εκει έκανε λάθος. Αλλά τη στιγμή που βγαίνει ο ματωμένος ληστής απτό μαγαζί , τι κανεις? Τον ακινητοποιείς? τον αφήνεις να φύγεις ? Τι είναι το ποιο σωστό?Ναι τον βλέπεις τρεκλίζει.Ειναι άλλο ένα πρεζάκι από αυτά που βλέπει καθημερινά και ανέχεται τόσα χρονια. Τι κανεις? (Επισης δείτε και όλο τον κόσμο που κάθεται αμέτοχος και κοιτάει..κανεις δεν ξέρει πως να αντιδράσει..Πως αντιδρά λοιπόν?)

Μπράβο!