Σε κάπως παρόμοια κατάσταση βρέθηκα και εγώ...ήμουν μαζι με το αγόρι μου 1 μηνα ώσπου μάθαμε από την μητέρα ΤΤ ότι είμαστε δευτερα ξαδέρφια... Αρχικά δεν μπορούσαμε να το πιστέψουμε, μετά ήρθε η άρνηση και το κλάμα.Ήμουν αποφασισμένη ότι δεν προκειται να μπει κανεις ανάμεσά μας. Έκατσα και το έψαξα εις βάθους το θέμα και βρήκα ότι
17.1.2016 | 20:10
Τα εχω με δευτερο ξαδερφο μου.
Τα εχω με τον δευτερο ξαδερφο μου εδω και αρκετο καιρο. Ξερω οτι ισως δεν πρεπει, αλλα τωρα που μπηκα στο χορο θα χορεψω. Αυτος συνεχεια μου λεει οτι καποια στιγμη ολο αυτο θα τελειωσει αναγκαστικα, γιατι θα πληγωσουμε κοσμο. Εχω αρχισει και νιωθω πραγματα γι'αυτον. Μα πως μπορω να διαγραφω και να μην του δειχνω καθε φορα το πως νιωθω; Δεν εχουμε ζησει καν ως ξαδερφια. Φετος γνωριστηκαμε καλα που εγω περασα στην πολη που μενει με τους γονεις του και σπουδαζω εδω. Τι να κανω; Και αυτος καταπιεζει τα συναισθηματα του, γιατι υπαρχει κατι λεει που τον κραταει πισω και δεν μπορει να κανει ονειρα μαζι μου, εστω και ουτοπικα. Εγω, απο την αλλη, δεν μπορω να ξερω οτι ειμαι σε μια σχεση με ημερομηνια ληξης. Ισως ειναι νωρις και στο μελλον να αλλαξει γνωμη, αλλα και παλι δεν ξερω..
5
![1Ο+1 εξαιρετικά αναγνώσματα για το τέλος της εβδομάδας [08.11.24]](/sites/default/files/styles/square_mini/public/articles/2024-11-08/__LiFO_10%2B1_Previews4%20%281%29.jpg?h=748d7e9c&itok=zdgEe7VA)
