ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
5.4.2013 | 23:06

Δεν μπορώ πια

Το πρώτο έτος στη σχολή γνώρισα μια κοπέλα, αρχίσαμε να κάνουμε παρέα αν και είμαστε εντελώς διαφορετικές σε όλα. Όμως περνούσα καλά μαζί της, δεν ήταν ψώνιο και είχε αίσθηση του χιούμορ. Πριν λίγες μέρες είχε γενέθλια και πήγαμε σε ένα μαγαζί που θα είχε greek night (εγώ τα σιχαίνομαι αυτά αλλά πήγα, τι να έκανα...). Εκεί ήταν και αυτός που αρέσει στην κοπέλα αυτή. Αυτός γενικά δεν της δίνει σημασία, του είναι αδιάφορη. Η κοπέλα (ας την πούμε Ε.) είναι μια χαρά απλά αυτός δεν ενδιαφέρεται. Οκ μέχρι εδώ.Η Ε. λοιπόν έχει φάει κόλλημα μαζί του, και συνεχώς αναλύει το τι έγραψε αυτός στο facebook, που πήγε, με ποιους, τι τραγούδι ανέβασε κτλ. Πάντα ο, τι και να πούμε η κουβέντα γυρνάει σε αυτόν. Στο greek λοιπόν (που εγώ ένιωθα σαν ψάρι έξω απ το νερό) το 95% της βραδιάς πέρασε με την Ε. να προσπαθεί να δει αν την κοιτάει, με ποιες μιλάει κτλ. Την επόμενη μέρα είπαμε να πάμε σε ένα ροκ μπαρ. Η Ε. καμία επαφή με αυτή τη μουσική αλλά ήθελε να πάμε (εκείνη το πρότεινε). Πάμε λοιπόν, και εκείνη ήταν όλη την ώρα με το iphone στο χέρι να ψάχνει σήμα για να μπει στο fb να δει μήπως έκανε αυτός check in για να δούμε που είναι. Στο μεταξύ μας πλησίασαν κάτι παλικάρια, μας έπιασαν την κουβέντα χαλαρά και ωραία, γελούσαμε κτλ, λέγαμε διάφορα γενικά! Ο ένας έδειξε καθαρό ενδιαφέρον για την Ε. αλλά εκείνη αφασία. Όταν φύγαμε την ρώτησα πως της φάνηκε αυτός και δεν είπε τίποτα. Την ρώτησα γιατί δεν ξεκολλάει από τον άλλον, της είπα ότι τόσοι υπάρχουν κτλ και μου λέει «θέλω να έχω με κάτι να ασχολούμαι, αμάν πια». Ε και εγώ δεν το συνέχισα.Σήμερα πάλι τα ίδια, με πήρε skype να μου πει ότι αυτός ανέβασε ένα τραγούδι. «Και τι με νοιάζει εμένα;» της είπα. Δεν ξέρω αν κατάλαβε ότι έχει αρχίσει να με εκνευρίζει όλο αυτό. Το ξέρω ότι αυτός δεν είναι λόγος για να ξεκόψω αλλά δεν μπορώ πια! Κουράστηκα να ασχολούμαι με τέτοιες χαζομάρες. Αυτά... Απλά ήθελα να το πω κάπου (μήπως να το πω στην ίδια να τελειώνουμε;).
1
 
 
 
 
σχόλια
ειχα μια φιλη που οταν ειχε θεμα με τον γκομενο της το αναλυαμε για ωρες και οταν ειχαμε θεμα οι υπολοιπες "ηταν πολυ ταραγμενη με τα δικα της και τη σοβαρη σχεση της για να ακουει τα ασημαντα των αλλων" εγω προσωπικα εγινα στρειδι μετα και τα περναγα ολα μονη μου. στην κυριολεξια τα ετρωγα και μετα με ποναγε το στομαχι μου. οποτε ως καλη φιλη θα σου ελεγα να της συμπαραστεκεσαι και να εισαι διπλα της. μιλα της να ξεκολλησει αλλα σε καμια περιπτωση μην της λες κι εμενα τι με νοιαζει! το να μην καταλαβαινει κανεις το προσωπικο της δραμα θα ειναι μαχαιρια στην καρδια γι αυτην! :)
Scroll to top icon