ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Φράσεις όπως"karma is a bitch, θα γυρίσει ο τροχός" είναι συχνές και παρήγορες. Πιστεύετε σε αυτές. Ήμουν και είμαι γκέι και ολίγον χοντρός, στο σχολείο έτρωγα αρκετό bullying από μάγκες - γόηδες του σχολείου. Τα αγόρια της τάξης μου Νταξει μου λέγανε μια καλημέρα αλλά κλασικά με είχαν στην απόσταση, από πίσω βέβαια θαψιμο. Άκουγα παρήγορες εκφράσεις μόλις τελειώσαμε το σχολείο κ πέρασα στη σχολή μου όπως "χεστους αυτούς και τι θα κάνουν αυτοί στη ζωή τους, εσύ κατάφερες και πέρασες σε μια τόσο καλή σχολή και τώρα ανοίγεις τα φτερά σου πας σε άλλη πόλη και μόλις τελειώσεις θα γίνεις μεγάλος κ τρανός και αυτοί που δεν πέρασαν πουθενά τι θα κάνουν και και και" και εγώ σα το ζώο ένιωθα υπερηφάνεια. Τέσσερα και κάτι χρόνια μετά που βρίσκομαι στο τέλος κοντά της σχολής αναθεωρω για πολλά πράγματα. Όχι δεν γύρισε ο τροχός! Η γαμωσχολη δεν μου άρεσε και δεν έφυγα όταν έπρεπε οπότε περιμένω να τελειώσω να πάω σε κάτι άλλο. Υπεφερα πολύ και για αυτό και για άλλους λόγους. Βλέπω ότι αυτά τα παιδιά μια χαρά ζωή κάνουν εξόδους, κλαμπ, δουλεύουν κ έχουν γνωριμίες σε τοπ μαγαζιά της πόλης μου, όλο βολταρουν έχουν ωραία σώματα πλούσια ερωτική ζωή γκόμενες αλλάζουν σα τα πουκάμισα έχουν ευρύ κοινωνικό κύκλο πολλούς γνωστούς πολλούς φίλους συνεχίζουν να περνάνε καλά να ζουν εμπειρίες που εγώ δεν θα ζήσω ποτέ. Εγώ τι κερδισα ακριβώς; Παρέμεινα το φοβισμένο παιδάκι που κοιτάει τη ζωή πίσω από το τζάμι, ένας δυσανασχετισμενος καταθλιπτικος τεμπέλης που κατά 90% φαντάζεται και κατά 10% ζει. Βαρεθηκα να δείχνω το καλό και φοβισμένο παιδάκι. Αυτοί μια χαρά ήταν στις μαγαζαρες της πόλης όλο το καλοκαίρι και βγάζανε λεφτά περνούσαν καλά γκόμενες διακοπές αμάξια εγώ ο υποτίθεται "ανώτερος" από τα καφρακια μοίραζα φυλλάδια στα φανάρια μες στον ήλιο για τρείς και εξήντα και μάλιστα μια μέρα περάσαν με το αμάξι δύο από αυτούς και δεν μου άνοιξαν το τζάμι. Αυτό ήταν το μεγαλύτερο κατόρθωμα μου τόσα χρόνια αυτή τη δουλειά κατάφερα να κάνω. Ερωτικές εμπειρίες είχα λίγες συντομες και όχι όλες καλές. Σκεφτείτε σεξ ολοκληρωμένο έκανα πρώτη φορά φέτος με έναν τύπο από το γυμναστήριο που έφυγε λίγο να πάρει τσιγάρα για τη μάνα του κ ήρθε σπίτι μου. Ω ναι τόσο μαγική η πρώτη μου φορά. Φυσικά μετά εγώ κόλλησα κ αυτός φυσικά χέστηκε. Ούτε ξέρω τι θέλω να κάνω, ούτε που βγαίνω εδώ ως φοιτητής δεν έχω κανέναν να κάνω παρέα τέσσερα χρόνια στη γκαρσονιέρα ένας άλλος άνθρωπος δεν έχει κοιμηθεί αγκαλιά μαζί μου. Εντάξει το ξέρω ότι κλαίγομαι για όλα αυτά φταίει και η εσωστρέφεια του χαρακτήρα μου και λάθος επιλογές απλά θέλω να καταλήξω στο ότι κατά τη γνώμη μου όλα δεν ισχύει η δικαιοσύνη αλλά ο νόμος του Μωυσή. Και όχι δεν είμαι περήφανος που είμαι γκέι από τη στιγμή που δεν μπορώ να έχω αυτούς που θέλω και να έχω πολλές επιλογές, ούτε που είμαι καλό παιδί από τη στιγμή που κάνεις ποτέ δεν το εκτίμησε, ούτε που είμαι έξυπνος, μορφωμένος κατά κάποιους. Θέλω να τα πετάξω όλα στα σκουπίδια. Και τις φιλοσοφίες μου και τα ιδανικά μου και την "ανωτερότητα" και την καλή διαγωγή και την καλή συμπεριφορά μου. Όσοι θεωρείτε την άποψη μου για την καλή ζωή τους ρηχή συμφωνώ απόλυτα, ναι είναι!! αλλά εν τέλει δεν βλέπω και φως από το "βάθος" τόσα χρόνια. Όχι λοιπόν δεν λυπάμαι τους bullies μου. Εμένα λυπάμαι. Μπορεί να μου φέρθηκαν σκληρά αλλά εν τέλει ήταν απλά ειλικρινείς με αυτό που έβλεπαν σε μένα. Και δυστυχώς είχαν δίκιο.