ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κι όμως.. Όταν ραγιζα τους τοίχους απ τη φωνή μου.. Όταν ξεσκιζοταν η ψυχή μου και είχε μείνει μόνο η αγάπη κου για εσένα εσύ έφυγες... Τι κι αν έκανα θυσίες 3ων χρονων περιμένοντας το άπιαστο.. Πόσο βλακας πιαστηκα... Πόσο Ηλίθια... Γιατί σε εμπιστευτηκα... Γιατί πέρασα τέτοια μεγάλη μοναξιά.. Γιατί έχασα χρόνο και χρήμα... Γιατί το μυαλό μου ήταν επίκεντρωμενο μόνο σε εσένα... Ήσουν γάτα. Ήξερες να με χειριστείς... Ήξερες που πόνταρες. Στην συναισθηματική μου απειρία και στην τρυφερή μου ηλικία... Εγω που με κυνηγούσαν όλοι και τους έφτυνα,ετρεξα από πίσω σου. Εγώ που σπάνια έκλαιγα κατέληξα να κλαίω μπροστά στον καθένα άσχετο... Εγω που είχα επιλογές έβαλα τον εαυτό μου σε ένα αδιέξοδο και όσο πέρναγε ο καιρός εφραζα κάθε πιθανή έξοδο... Τι κακο μου έκανες... Τι κακό... Πως έχει γεμίσει έτσι μίσος η ψυχή μου για εσένα... Εσένα που αγάπησα πιο πολύ απ όλα στη ζωή μου... Να μη με νοςιζει αλλά κάθε μέρα να περιμένω την τιμωρία σου... Έπαιξες με τη ψυχή μου με την καρδιά μου με τα νιάτα μου... Υποσχέσεις ανύπαρκτες... Ψεματα υποκρισία .. Με πούλησες για τα συμφέροντα σου... Εύχομαι όσο σε αγάπησα τοσο να πληγώνεις