ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

είναι ένας φίλος μου από κοινή παρέα ο οποίος μου άρεσε από καιρό και πίστευα ότι του άρεσα και εγώ, αλλά έπειτα από κάποια σχόλια κατάλαβα ότι το μόνο που θα μπορούσε να κάνει μαζί μου είναι ένα πήδημα της μιας βραδιάς και μετά όλα καλά.. Το θέμα είναι ότι από ότι μου έχει πει δεν με βλέπει ακριβώς έτσι και δεν θέλει να με πληγώσει μετά για αυτό και διστάζει. Εμένα ο κοινωνικός περίγυρος μετά από έναν επώδυνο χωρισμό και μεγάλο διάστημα αποχής με πιέζει να το δω σαν ευκαιρία.. Απλά μέσα μου δεν νιώθω σίγουρη ότι μπορώ να τον δω έτσι.. . Νιώθω ερωτευμένη και δεν είμαι σίγουρη αν θα άντεχα μετά την αδιαφορία ή την ψύχρα.. Φοβάμαι ότι θα αντιμετωπίζω απαξιωτικά τον εαυτό μου και πώς δεν έχω την αυτοπεποίθηση να το υποστηρίξω... Από την άλλη σκέφτομαι πώς αν δεν το κάνω θα νιώθω ότι οι φόβοι μου μπήκαν μπροστά στα θέλω μου και πώς αυτός ο άνθρωπος θα μου μείνει απωθημένο... Αλλά σκέφτομαι συνέχεια τον εαυτό μου την γαμημένη επόμενη μέρα αφότου θα έχουμε κάνει κάτι με εμένα πληγωμένη και σκέφτομαι ότι ίσως δεν είμαστε όλοι για όλα.. Ίσως κάποιοι είμαστε φτιαγμένοι να γεμίζουμε με γιατί και αντί να συλλέγουμε εμπειρίες. Μέχρι τώρα είχα κάποιες ευκαιρίες να κάνω κάτι αλλά αυτά που νιώθω για αυτόν με σταματούσαν. Νιώθω ότι είμαι στη φάση μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα..