ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το να πεις στον αλλον οτι ειναι αδυνατος για καποιο λογο στην κοινωνια μας θεωρειται ΟΚ, αλλα το να του πεις οτι ειναι παχυς θεωρειται κακο. Ε ΛΟΙΠΟΝ ΟΧΙ. Και τα δυο σχολια φιλοι μου ειναι απλα σχολια που περιγραφουν μια πραγματικοτητα. Απο κει κ περα το πως ο καθενας αντιλαμβανεται κ δεχεται αυτα τα σχολια εχει σχεση με το πως βλεπει ο ιδιος τον εαυτο του κ με το κατα ποσο αποδεχεται την εικονα του. Καποιοι εχουν αυτογνωσια κ ξερουν τι ειναι, οποτε δεν ενοχλουνται με τετοιου ειδους σχολια (με την προυποθεση φυσικα οτι το σχολιο δεν γινεται με κακη διαθεση). Γιατι αναγνωριζουν οτι αυτο το σχολιο περιγραφει μια κατασταση που ειναι αληθινη. Απο την αλλη αν καποιος εχει ανασφαλειες κ δεν εχει αποδεχτει τον εαυτο του κ την εικονα του, τοτε θα παρεξηγηθει με το παραμικρο σχολιο που θα κανει καποιος για την εμφανιση του. Κοινως εχει τη μυγα και μυγιαζεται. Αλλα αυτο ειναι δικο του θεμα, οχι δικο μου. Δεν γινεται εγω να αλλαζω τη συμπεριφορα μου αναλογα με το ποιον εχω απεναντι μου. Δεν γινεται επειδη βλεπω οτι καποιος δεν δεχεται την αληθεια, να αρχισω να του λεω μονο αυτα που θελει να ακουσει κ να του χαιδευω τα αυτια με ψεματα. Αν ειμαι ειλικρινης, θα ειμαι ειλικρινης προς ολους, ειτε βλεπω οτι ο αλλος δεχεται την αληθεια, ειτε οχι. Το πως αυτος θα διαχειριστει αυτο που θα του πω, δεν ειναι κατι που θα επρεπε να απασχολει εμενα, αλλα τον ιδιο. Δεν καταλαβαινω γιατι πρεπει να γινομαστε υποκριτικοι κ να αρνουμαστε να παραδεχτουμε αυτο που βλεπουμε μην τυχον κ καποιος παρεξηγηθει απο αυτο που θα του πουμε! Δεν λεω οτι θα πρεπε να παμε απο το πουθενα στον αλλον και να του κανουμε σχολια για την εμφανιση του, ή ακομα χειροτερα να τον χλευαζουμε για αυτην, αλλα εμενα προσωπικα αν με ρωτουσε ενας ανθρωπος αν τον θεωρω κανονικο ή παχυ, θα ελεγα οτι τον θεωρω παχυ απο τη στιγμη που θα εβλεπα οτι ειναι παχυς. Δεν καταλαβα, γιατι να προσποιηθω οτι δηθεν δεν το βλεπω? Για να μην τον προσβαλλω? Μα απο ποτε ειναι προσβολη η παρουσιαση της πραγματικοτητας?