ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λοιπον η ζωη μου μεχρι τωρα ηταν ανουσια παρολα αυτα ειχα πολλους φιλους διπλα μου. Με ολους συζητουσα οτι δεν κανουμε κατι ουσιωδες για να εχουμε μια ποιοτικη ζωη, να κανουμε κατι για να βελτιωθουμε σαν ανθρωποι και οντως ταυτιζομασταν.Καποιο μελος της οικογενειας μου με παροτρεινε να ξεκινησω ενα χομπι και ειχε δικιο απο οταν αρχισα να αλλαζω μικρα πραγματα στην ζωη μου η διαθεση μου αλλαξε και ενθαρρυνα τον εαυτο μου για περισσοτερα. Οι φιλοι μου ομως δεν το ειδαν ετσι. Χαθηκα προφανως γιατι συν τις υποχρεωσεις που ειχα δεν προλαβαινα να τους δω τοσο συχνα επομενως ακουω συνεχεια παραπονα τυπου ' βγαινεις αλλα οχι με εμας' το οποιο δεν ισχυει. Η κολλητη μου εχει αρχισει να με κατηγορει οτι βλεπει διαφορα πανω μου σαν να αλλαζω προς το καλυτερο αλλα δεν μου δινει καποια επιβραβευση αντιθετως πριν δυο μερες την επιασε κριση και μου φωναζε στην κυριολεξια ' Μην κανεις πως δεν καταλαβαινεις τι σου λεω'.Και το χειροτερο ειναι οτι μια απο τις φιλες μου θελει να συμμετασχει σε αυτη τη δραστηριοτητα μαζι μου και με ρωταει τι ωρες και μερες πηγαινω για να ερχεται( ειναι δωρεαν) αλλα εγω δεν την θελω γιατι θεωρω οτι αυτη η δραστηριοτητα ειναι ενας χωρος που με ηρεμει και με κανει να ξεχνιεμαι απο ολα αυτα και πιστευω πως αν ερθει θα χαλασει την μαγεια. Ολα αυτα με κανουν να νιωθω ενοχη και καθε φορα που σκεφτομαι πλεον να πηγαινω σε εκεινη την δραστηριοτητα δεν νιωθω τοσο καλα οσο στις αρχες με αποτελεσμα να γυρναω σπιτι και να κανω κατι αυτοκαταστροφικο στον εαυτο μου οπως εκανα παλια. Εχω αρχισει να τα παραταω και αυτο με φοβιζει. Πλην ολων των αλλων δεν ξερω πως να πω στην φιλη μου ευγενικα οτι δεν την θελω μαζι μου.Ευχαριστω για τον χρονο σας.