ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα!Είμαι 20 χρονών, φοιτήτρια στο 2ο έτος μακριά από την πόλη που ζουν οι γονείς μου.Το αντικείμενο των σπουδών μου, μου αρέσει αρκετά μέχρι τώρα, δεν χρωστάω κάποιο μάθημα μέχρι τώρα.Το θέμα που με αποσχολεί εδώ και καιρό είναι ο αδερφός μου.Βέβαια, ποτέ δεν είχαμε καλές σχέσεις, καθώς μου ασκεί λεκτική/ψυχολογική βία και πιο παλιά και σωματική.Ξέρω, φέρω και εγώ μερίδιο ευθύνης που τα έχω ανεχτεί , αλλά πλέον δεν μπορώ να αλλάξω την κατάσταση, έχω προσπαθήσει να φτιάξουμε την σχέση μας, αλλά εκείνος από την μεριά του συνεχίζει την ίδια συμπεριφορά.Η συμπεριφορά αυτή συνεχίζεται τόσο πολύ , που σχεδόν πλέον το έχω συνηθίσει...Τελευταί όμως βάζει λόγια στους γονείς μου για το οικονομικό κομμάτι...Κάθε μήνα οι γονείς μου ,όπως και πολλοί άλλοι , μου στέλνουν χρήματα, και ομολογώ ότι προσπαθώ όσο μπορώ να μπορέσω να βγάλω τον μήνα με αυτά και ούτε για καφέ δεν πάω κάθε μέρα ούτε ψωνίζω ροούχα συνέχεια..Έχω συνείδηση και ξέρω να τα χειρίζομαι έτσι ώστε να μην ζητήσω περισσότερα..Ο αδερφός μου λοιπόν τους λέει ότι εγώ σπαταλάω πολλά χρήματα και κάνει σαν μανιακός κάθε μήνα που μου στέλνουν, με αποτέλεσμα εγώ να νοιώθω βάρος σε εκείνους και νιώθω πραγματικά πολύ άσχημα.Ακόμα και όταν πάω σουπερμάρκετ νιώθω τύψεις για αυτά που θα πάρω ενώ είναι όλα πράγματα για φαγητό και τέτοια.Έχω φτάσει σε σημείο να νιώθω τύψεις για τα πάντα , για το νερό που πίνω, για αυτά που μαγειρεύω...Αυτός ο άνθρωπος πάντα μου συμπεριφερόταν με αυτόν τον τρόπο..Πολλές φορές έχω σκεφτεί να βρω μια δουλειά αλλά δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω και τα δυο γιατί εχω και ένα πρόβλημα υγείας(όχι και πολύ σοβαρό) και θέλω επίσης να είμαι συνεπής στις υποχρεώσεις μου με την σχολή καθώς είναι αρκετά απαιτητική..Ακόμα και οι φίλες μου και το αγόρι μου θεωρούν παρανοικό τον αδερφό μου..Το καλοκαίρι δουλέω 2 μήνες στην πόλη που ζουν οι γονείς μου για να βγάζω κάποια χρήματα αλλά νιώθω ότι αυτό δεν είναι αρκετό.Πείτε μου και εσείς την γνώμη σας και συγνώμη για αν σας κούρασα...Δεν ξέρω τι να κάνω πλέον ήθελα να το βγάλω από μέσα μου!