ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πάλι κλαίω μόνη μου, στο δωμάτιο μου. Νιώθω τόσο μόνη και δεν εχω κανεναν φίλο, να μιλήσω, να πάω μια βόλτα ρε αδερφέ...Κάθε μέρα κλεισμένη στο σπίτι, να ασχολούμαι με ανούσια θέματα οικογένειας και να νιώθω μια αποτυχία, βλέποντας πως αυτή είναι η ζωή μου. Ακούω ραδιόφωνο που τόσο αγαπώ και σκέφτομαι πως τώρα με το γιορτινό κλίμα όλοι οι συνομίληκοι μου βγαίνουν, διασκεδάζουν, νιώθουν όμορφα και με πιάνουν τα κλαματα με τη δική μου κατάντια. Πώς κατέληξα εδώ; Τί να τα κάνεις τα πτυχία, την εμφάνιση, τα ρούχα αφού δεν έχεις έναν άνθρωπο δικό σου, να περνάς καλά και να γελάς;