ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μερες που είναι σε σκέφτομαι. Ό,τι ζήσαμε και όσα ένιωσα. Και δεν αξίζεις ουτε μια γλυκιά νοσταλγία ουτε την παραμικρή αναφορά ουτε ενα καλα Χριστούγεννα με ευτυχία και αγάπη γιατι οση αγαπη σου έδωσα την πηρες την πέταξες την εξευτελισες την έννοια της. Σε υπερασπιστηκα σε όλους, αντιστάθηκα, μαλωσα με όλους όσους με έλεγαν πως δεν μου αξίζεις γιατι πίστευα ήσουν ξεχωριστός διαφορετικός από αυτο που λένε. Μα το διαπίστωσα αργα πολυ αργα. Όταν σου είχα εμπιστευτεί τα όνειρα μου όταν έδωσα την τελική μάχη με τους δικούς μου να σε αποδεχτούν εσύ μου πέταξες στα μούτρα όλα μου τα αισθήματα, με άφησες τάχα μου και δήθεν για το καλό μου και έφυγες με την κοπέλα που επί μήνες με απαταγες με κοροιδευες! Για όσο καιρό διαβαζα για την εξεταστική εσύ και καλα καθόσουν σπίτι αλλα έβγαινες και ξενυχταγες ερχόσουν σπίτι μου μεθυσμένος και απαιτουσες τον χρόνο που δεν ειχα. Με πιεζες με αναγκάζεις να γινω κάτι που δεν ήμουν. Και στο τέλος με τσάκισες. Εκανα μήνες να συνέλθω, μήνες να βρω τον εαυτο μου και επειδή δεν βρήκα αυτο που ήμουν πριν σε γνωρίσω επινόησα κάτι άλλο μια ασπίδα υποκρισίας για τον κόσμο για να πάψει μα ρωτάει πως ειμαι κι αν ειμαι καλα αφου ο άντρας που αγάπησα με τόσο πάθος με εβγαλε απο τη ζωή του έτσι απλά. Μια ασπίδα που αποπροσανατολίζει τον κόσμο, μέχρι να βρω αυτο που ήμουν και στο έδωσα απλόχερα. Έχασα την αυτοπεποίθηση μου και δεν την ξαναβρήκα, φοβαμαι να με αγγίξει αλλος αντρας και όσες φορές εγινε κοίταζα με αηδία το κορμί μου γιατι ένιωθα πως θα με αντιμετωπισουν με τον ίδιο τρόπο που μου φέρθηκες κι εσύ. Σπάνια Κλαιω πλεον .. Σπάνια πονάω. Και κάτι τέτοιες μέρες λεω : αχ και να ήμουνα ξανά παιδι Συγγνώμη για το μεγάλο κείμενο αλλα ηθελα κάπου να τα πω και στον άμεσα ενδιαφερόμενπ δεν μπορω. Ευχαριστώ οσους θα διαβάσουν αυτο το κείμενο. Εύχομαι σε όλους καλές γιορτές