ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

για κάποιο λόγο μου θύμισε Μίλτο Πασχαλίδη η εξ.Βγαίνω στο δρόμο και σκουπίζω τα αίματα σουκι όσα σου είπα δεν μπορώ να τα πιστέψω"να μην ξεχάσεις να πιαστείς απ' τα όνειρά σου""να μην φοβάσαι η ζωή είναι μπροστά σου"πόσες βλακείες είπα για να ξεμπερδέψω

Επειδή δηλαδή δεν είχες το θάρρος να της πεις να χωρίσετε, τη στεναχωρούσες να τη ξενερώσεις, με σκοπό να σε αφήσει αυτή για να μην πάρεις εσύ την ευθύνη του χωρισμού. Κάτι μου θύμισες τώρα αλλά άστο. Σε μένα αυτή η ιστορία παίχτηκε αλλά σε πολύ πολύ χειρότερη έκδοση. Γιατί δεν της έκανες τότε μια συζήτηση; Τώρα αν πέρασε καιρός είναι αργά. Άστην να βρει το δρόμο της και συ τον δικό σου. Κάποια πράματα δεν διορθώνονται κατόπιν εορτής. Αυτή νομίζεις πως είναι ευτυχισμένη με το φέρσιμό σου. Δεν έχει πληγές; Ειδικά αν σε αγάπησε και συ την άφησες στα δύσκολα. Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να μην πλησιάσεις γιατί συνήθως όλα γίνονται χειρότερα, ειδικά αν υπήρχε και πολύ άσχημος χωρισμός με όλα τα ''ωραία''.

Έλεος αυτό είναι άρρωστο αυτό αισθάνομαι ότι έκανε κ ο πρώην μου . Ένα θα σου πω επειδή έχω βρεθεί κ εγώ στην θέση της κοπέλας πάρε τηλέφωνο και απλά ζητα ένα συγγνώμη γιατί να μηδενίζεις τόσο πολύ ότι είχατε περάσει μαζί ακόμα και αν αυτό τελείωσε.. μίλησε της ειλικρινά για να ηρεμήσει η ψυχή σου αλλά κ η δική της.

Δηλαδή την απάλλαξες από την παρουσία σου με σκοπό αυτό να της δώσει χαρά. Οκ...

Ενώ τώρα που έφυγες ειναι χαρούμενη?Και γιατί τόση υποκρισία?Αν ακόμα την σκέφτεσαι,επικοινώνησε μαζί της!

Συγγνώμη αλλά μου φαίνεται ανόητο αυτό που γράφεις.