ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Aχ σε καταλαβαίνω απόλυτα! Και μας λένε ιδιότροπες … πφφφ xD Αυτό με την τηλεόρεαση μου την δίνει στα νεύρα. Μερικές φορές είναι ανοιχτή χωρίς να βλέπει κανείς. Την κλείνω και αμέσως η απόλυτη ηρεμία. Όταν είμαι μόνη στο σπίτι μου αρέσει πολύ … Kαλά εδώ δεν χρειάζεται να τρώει κανείς σούπα για να κάνει εκνευριστικούς ήχους κατά την διάρκεια του φαγητού … Τέλος ο πατέρας μου καπνίζει και το σιχαίνομαι. Δεν βγαίνει έξω … Ακόμα πολύ σημαντικό να τους βλέπω να μπαίνουν στο σπίτι με τα παπούτσια. Τώρα που έχουμε στρώσει;;; ΑΝ EINAI ΔΥΝΑΤΟΝ.

Να χαίρεσαι που τους έχεις και χαίρονται τρώγοντας την σουπίτσα τους. Και κυρίως που σε δέχτηκαν μετά από τόσα χρόνια πίσω. Εγώ τους βλέπω 3 φορές τον χρόνο και μου λείπουν πάρα πολύ (και ο μπαμπάκας μου ρουφάει τη σουπίτσα του με θόρυβο) και πάλι νιώθω πολύ τυχερή γιατί στην ηλικία μας πολλοί δεν θα τους ξαναδούν ποτέ ξανά :(

Όταν έχεις μάθει μόνη, είναι λογικό να περιορίζεσαι γυρίζοντας στο πατρικό σπίτι. Και θεωρώ ότι δεν είναι η σούπα ή η τηλεόραση που σε εκνευρίζουν: η δική σου κατάσταση σε στενοχωρεί και βρίσκεις αφορμές σε μικρά στοιχεία της καθημερινότητας.Αν υπάρχει λύση: να σταθείς στα πόδια σου οικονομικά και να μπορέσεις να φύγεις. Καλή χρονιά να έχεις.

Είναι δύσκολο να μένεις με τους δικούς σου μετά από μια ηλικία και κυρίως όταν έχεις συνηθίσει να μένεις μόνος σου σε ξεχωριστό σπίτι. Εσύ όμως γράφεις μ@λακίες τώρα και δείχνεις αχάριστη. Δεν φτάνει που σε καλοδέχτηκαν ξανά πίσω, ενώ είσαι άνεργη, τους κράζεις κιόλας για τη σούπα. Μη σου πω ότι άλλοι άνθρωποι δεν έχουν καθόλου γονείς.Άντε ψωνάρες. Κουλάρετε λίγο.