ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ας πούνε οι γυναίκες την γνώμη τους. Είμαι 51 και όσους εργένηδες γνώρισα από 45 μέχρι 55 χρονών είναι προβληματικοί άνθρωποι. Και εξηγούμαι: άλλοι ζούνε σαν ερημίτες, άλλοι είναι πνιγμένοι μέσα στη μιζέρια τους και άλλοι δεν είναι σε θέση να φροντίσουν το νοικοκυριό τους μόνοι τους ή να μαγειρέψουν έστω απλά φαγητά. Το τελευταίο δεν θα ήταν τόσο αρνητικό αν δεν τους τροφοδοτούσε κάποια μητέρα ή αδερφή, είναι δηλαδή εξαρτημένοι από μια γυναίκα για να καλύψουν τις βασικές καθημερινές τους ανάγκες. Σε αυτές τις ηλικίες δεν υπάρχουν αξιόλογοι ελεύθεροι άντρες; Έχω ένα καλό σταθερό εισόδημα, σπίτι δικό μου και ταξιδεύω μόνη ή με παρέα όποτε μπορώ να ξεκλέψω χρόνο. Μου αρέσει το θέατρο και ο καλός κινηματογράφος και αυτοί οι άνθρωποι είναι εντελώς άσχετοι και με τα δύο. Έχω παρατηρήσει ότι πολλοί δεν ξέρουν πως να φερθούν ή και να μιλήσουν ακόμη. Μερικοί δίνουν αρχικά μια σχετικά καλή εντύπωση και αν βγεις μαζί τους βλέπεις ότι είναι περιορισμένα τα θέματα για τα οποία μπορούν να συζητήσουν. Πολλές φορές μιλάνε μόνο για στενάχωρα δικά τους ζητήματα ή μόνο για τη δουλειά τους, όσο και αν προσπαθώ να ανοίξω άλλα θέματα για συζήτηση η προσπάθεια πέφτει στο κενό. Οι ορίζοντές τους είναι πολύ περιορισμένοι λένε τα ίδια και τα ίδια και βλαστημάς την ώρα που δέχτηκες να βγεις ραντεβού. Άλλοι δεν μιλάνε σχεδόν καθόλου και αναρωτιέσαι γιατί βγήκατε, το χιούμορ είναι άγνωστη λέξη και γενικά η κατάσταση είναι απελπιστική. Υπάρχουν πολλοί αξιόλογοι άντρες αλλά είναι πιασμένοι, θα ήθελα να βρω κάποιον άντρα στην ηλικία μου να παραμένει ζωντανός, να έχει ενδιαφέροντα να είναι αυτόνομος και να διαθέτει έξυπνο χιούμορ και αισιοδοξία. Ματαιοπονώ;