Ζήτησες άποψη... ακολουθεί λοιπόν άποψη, καθώς γράφεις όμορφα. Χρησιμοποιείς πολλά σχήματα. Τόσο εκφραστικά όσο και γλωσσικά. Προσπάθησε να γίνεις Όταν «δυναμώνεις» όλες τις λέξεις σε μια πρόταση, χάνω το σημείο που θες να κρατήσω στη σκέψη μου. Ποια εικόνα θες να δημιουργήσω καθώς το διαβάζω, ώστε να «μπω» σαν αναγνώστης στον χώρο; Βοήθησε με. Το κείμενο έχει ροή σαν περιγραφή, αλλά δεν ξέρω, πού θες να στρέψεις την προσοχή μου. Καταλαβαίνω πως είναι μια καθημερινή εικόνα δύο παιδιών και της μητέρας τους. Σωστά; Πρέπει να αποφασίσεις τι γλώσσα θες να χρησιμοποιήσεις. Μοντέρνα ή πιο παλιά σχήματα με γραμματικές ιδιαιτερότητες; Ρεαλισμό; Προτείνω να διαβάσεις Ντοστογέφσκι και Λουντέμη. Πιστεύω πως ήδη έχεις διαβάσει Παπαδιαμάντη, Μπουκόφσκι κλπ(τουλάχιστον). Ή απλά φαίνεται να εκτιμάς το στυλ τους. Και μην ξεχνάς πως η άποψη του καθενός είναι μόνο η προσωπική του αντίληψη. Αν θες να την ασπαστείς το κάνεις. Αν όχι, απλά την εκτιμάς. Καλή σου επιτυχία! (Δεν βαριέμαι να διαβάζω...)
25.1.2019 | 14:05
Συμβουλες για αρχαριους
Ο δικος μου ο θεος ειναι μικρο παιδι. Παιζει στις αλανες με τα ματωμενα του γονατα.Τεντώνει να αρπαξει με τη χουφτιτσα του ενα κομματι ηλιο, την κλείνει σφιχτά να μην ξεγλιστρίσει για να χει απόθεμα τις μέρες που ο ήλιος δεν τους κάνει τη χάρη.Με το δείλι βιάζεται να τρυπώσει σπίτι για το απογευματινό γεύμα που έχει ετοιμάσει η μητέρα. Κάθεται στην ξύλινη καρέκλα, στην γνώριμη θέση με τα ακροδάχτυλα απ'τα πατουσάκια του ίσα που να χαιδεύουν το πάτωμα. Βιάζεται να φάει το φαγητό του πριν κρυώσει και σέρνεται μέχρι το δωμάτιο να τελειώσει τα διαβάσματα του για την αυριανή μέρα. Εκεί κάθεται ήδη ο μεγάλος του αδελφός που δεν έχει κουνήσει όλη μέρα απ'το γραφείο. Μελετά για να μπει στο πανεπιστήμιο. Για να μάθει την Ιστορία τον βολεύει να σχηματίζει τις λέξεις που διαβάζει με τα χειλη του και να τις προφέρει φωναχτά. τετραγωνικά δωματιάκι πού να τους χωρέσει και τους δυο.Η ώρα είναι περασμένη, το φεγγαρι εχει κανει την εμφανιση του στον ουρανο. Ο μικρός αρπάζει το μπλε χοντρό βιβλιο της ιστοριας και πατώντας στις μύτες, μην τυχόν και ακουστεί στη μητέρα, ανοίγει την πόρτα του σπιτιού και βγαίνει έξω στον ψυχρο αεραΚάθεται στο πεζοδρόμιο, δίπλα στην λάμπα. Αυτή φέγγει και τα μαυρα γράμματα στο τετράδιο ίσα που ξεφοντάρουν απ τις σκοτεινες σελίδες. Χανεται μεσα στις λεξεις και μονο οταν περνα κανενα αμαξι ξεσπιεται, σαν να βγηκε μολις απο ονειρο. to be continued..ΑΝ ΒΑΡΙΕΣΑΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ, ελα απευθειας εδω: Παιδια πειραματιζομαι λιγο καιρο τωρα με τη συγγραφη ποιηματων και πεζων κειμενων. Τιποτα ιδιαιτερο, για δικη μου ευχαριστηση και χωρις να πιστευω οτι εχω καποια ιδιατερη κλιση. Ομως θελω να βελτιωθω οσο γινεται περισσοτερο. Να φτασω μεχρι εκει που μπορω και γιατι οχι καποια στιγμη στο μακρινο μελλον να εκδωσω και κατι; Οποτε, Οποια συμβουλη, ειτε βασισμενη στο παραπανω κειμενο απο εσας που ειστε εξωτερικοι παρατηρητες, ειτε πιο γενικη, ειναι παντα ευπροσδεκτη...Ευχαριστώ!!!!!
10
