ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εχει περασει καιρος πλεον απο οταν χωρισαμε και βλεποντας τα πραγματα απ'εξω πολυ πιο καθαρα μου λειπει πολυ αυτο που ειχαμε αλλα δεν μου λειπει αυτος.. αν μπορουσα να περιγραψω την ιδανικη σχεση,θα εμοιαζε πολυ με τη δικη μας και ολα οσα καναμε μαζι (στα όμορφα τουλαχιστον). Δεν θα επελεγα ομως αυτόν ξανα για να τα ζησω ολα αυτα..ντρεπομαι που ήμουν μαζί του ετσι οπως εχεις γινει,για τις επιλογες που εχει κανει για το τι είδους άνθρωπος είvαι και τον τρόπο που φέρεται.. μπορεί να ήταν πάντα έτσι και εγώ να μη το εβλεπα, εξ αρχής ημασταν απο αλλους κοσμους ηθελα να γνωρισω τον δικο του είχε πιο πολυ ενδιαφέρον,μεχρι που μου εκανε και εμενα κακο.. μέχρι που δεν υπηρχε αλλη επιλογη απο το να ξεκοψουμε οριστικα.. σ έχω ξεπερασει πλεον,μπορω να παω παρακατω το θέμα είναι οτι φοβαμαι πως δεν θα ξαναβρω κάτι τόσο ολοκληρωμένο, κάποια σχέση που να μου ταιριάζει τόσο πολυ. Στεναχωριέμαι που ολα αυτα τα έζησα μαζι του,αν ήταν καποιος αλλος στη θέση του που να πιστευα οτι το αξιζει και οτι ειναι αξιος να με έχει διπλα του θα το παλευα ακομα, θα είχαμε και οι δυο αυτο που θελαμε.. και αν οσους και να γνωριζω τους συγκρινω με αυτο που είχαμε; πως θα γινω ξανα ευτυχισμενη με καποιον αλλον χωρις να ζητάω οσα εκανες εσυ για να νιωθω ολοκληρωμενη;