ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
4.2.2019 | 02:42

Παιδί και σχέση

Το λοιπόν ειμαι 25 και μετά απο 5χρόνια σχέσης ο οποιος ειναι 28 ανακάλυψα ότι είμαι εγκυος...το αίμα μου παγωσε και τρομοκρατηθηκα..η πρώτη μου σκέψη ηταν τη βλαμμένο που είμαι και που νόμιζα οτι αυτά συμβαίνουν μόνο στις ταινίες...εμενα θα μου ερχοταν το μωρό οταν το ζηταγα.Να μην τα πολυλογώ δεν χάρηκα και ηθελα να συζητήσουμε την εκδοχή να μην προχωρησουμε...καταλαβαίνεις...να κανω εκτ ...ντρέπομαι που το λεω...ο φίλος μου ουτε καν δεν ηθελε να το συζητήσουμε...ειχε αποφασίσει μια που του το πα οτι θα αναλάβει τις ευθύνες του...Τρεξαμε παντρευτηκαμε κιόλας να ήμαστε αποδεκτοί...και τώρα εχω ένα αγγελούδι 3μηνών που το υπερλατρευω και ειναι το πιο καλο μωρό αλλα δεν θελω τον πλέον αντρα μου...εγω ενω δεν ήθελα εχω αναλάβει με τοβ θερμότερο τρόπο και με υπομονη και αγαπη να μεγαλώσω το παιδί μας...κ εκείνος έμεινε στα λόγια...Το θεμα λοιπον αγαπητή-ε ειναι αν σου κάτσει πρέπει να μην φοβηθείς και να μην ακούσεις κανέναν σε οτιδήποτε...ουτε για βοήθεια...οι γυναίκες ή έστω μερικές ειναι στο dna μας οταν γινόμαστε μάνες και μπαίνουμε στο ρόλο και το λεω εγω που 1βδομάδα πριν γεννήσω νομιζα ότι δεν θα το αντέξω.δεν ειμαι καλη στο λογο ελπιζω να έπιασες το νοημαΧρειάζεται ενας άντρας με ολη τη σημασία για να εχει άποψη...
10
 
 
 
 
σχόλια
Τετοιες αποφασεις καλο ειναι να μην παιρνονται εν θερμω γιατι θα σε ακολουθουν για ολη σου τη ζωη. Σχεδον ολα τα ζευγαρια με μωρο περνουν μεγαλα ζορια. Ειναι πολυ συνηθες η μανα να νιωθει πολυ επιβαρυμενη κ να μη λαμβανει τη βοηθεια που περιμενει απο τον συντροφο, ηθικη κ πρακτικη. Μιλα του και απαιτησε να συμμετεχει δινοντας σαφεις οδηγιες για το τι θελεις απο αυτον. Αναθεσε του καθηκοντα που πιστευεις πιο ευκολα θα διεκπεραιωσει. Ευκολο να χωρισεις αλλα και παλι δε θα λυθουν μονομιας ολα σου τα προβληματα...
Εστίασε στο τι μπορείς να κάνεις από δω και πέρα. Η παρελθοντολογια δε βοηθά.Το ερώτημα είναι γιατί δεν τον θέλεις πλέον. Αν κατάλαβα καλά, δεν τηρεί υπεύθυνη στάση όπως υποσχέθηκε. Εσύ νιώθεις να πέφτουν όλα πάνω σου και ψυχραινεσαι απέναντι του. Χωρίζοντας πιστεύεις ότι τον "άντρα με όλη τη σημασία της λέξης"; Μπορεί ναι, μπορεί οχι. Καθίστε και μιλήστε. Ανοιχτά. Και με καλή διάθεση. Να μπείτε λίγο ο ενας στη θέση του άλλου. Οπωσδήποτε η κουβέντα να ΜΗ γίνει μπροστά στο παιδί. Σε ένα ουδέτερο μέρος. Πάτε για καφέ οι δυο σας. Εναλλακτικά ζητείστε βοηθεια. Από ειδικούς. Όχι το σόιΚαλή τύχη! Να χαίρεστε το παιδάκι σας!
Μακάρι να σου πάνε όλα καλά και να σου ζήσει το μωράκι. Αυτό που πρέπει να συνειδητοποιήσεις είναι ότι μεγάλωσες πλέον και να φερθείς αναλόγως, με ή χωρίς τον άντρα σου - αυτό που προέχει είναι να μην γίνει δυστυχισμένο το παιδί. Αν δεν είστε καλά μαζί, χωρίστε και μάλιστα επειγόντως. Δεν αναφέρεις καθόλου τι θα κάνεις από οικονομικής άποψης ή αν έχεις στήριξη από την οικογένειά σου.Αλλά και να μην έχεις, υπάρχουν φορείς για αυτό και κάνουν καταπληκτική δουλειά.
Αυτό το "χωρίστε επειγόντως", το έχετε πάει σε άλλο επίπεδο.Προσέχετε λίγο τι συμβουλές δίνετε. Λίγο περισσότερη ευθύνη δε βλάπτει.Δεν χτίζονται έτσι οι οικογένειες.Γι'αυτό γίναμε μπουρδέλο.
Έχεις εμπειρία από γονείς που έμειναν μαζί «για τα παιδιά»; Αν η δυστυχία είχε εικόνα θα ήταν αυτή. Το κορίτσι είναι από τα 20 σε αυτή τη σχέση, εκείνος ήταν 23, παιδαρέλια δηλαδή. Είναι δύσκολο να κρατηθεί η οικογένεια ακόμα και με τις καλύτερες αρχικά προοπτικές. Είμαι 10 χρόνια παντρεμένη με δυο παιδιά και μιλώ εκ πείρας. Οπότε, αν τώρα δεν είναι καλά, φαντάζεσαι πώς θα είναι σε λίγο καιρό;
Κορίτσια δεν διαφωνώ μαζί σας. Και ειδικά ως προς την τελική έκβαση μίας τέτοιας σχέσης. Απλά πρέπει πρώτα να τερματίσεις την προσπάθεια μέχρι να μην πάει άλλο και μετά. Το πιστεύω αυτό.Μην ξεχνάμε ότι είναι 2 νεαροί άνθρωποι με ένα παιδί.Μέχρι να καταλάβουν τι γίνεται θα περάσουν χρόνια.Άσε που το μωρό είναι 3 μηνών.Οι άντρες για να νιώσουν μέρος από πού νιώθουν οι μητέρες για το παιδί (αυτονόητο), πρέπει να περάσουν 6+ μήνες.Γι'αυτό λέω, όχι τόσο αβίαστα συμβουλές.
Κασκαντέρ δεν έχεις άδικο. Ίσως είμαι πιο απότομη από ότι πρέπει, ακριβώς επειδή γύρω μου το έχω δει αυτό πάρα πολύ. Δυστυχισμένοι άνθρωποι που ζουν μαζί χωρίς λόγο και δυστυχισμένα παιδιά που αν μπορούσαν να εκφραστούν , θα έλεγαν χωρίστε επιτέλους να ησυχάσουμε.Μακάρι να τους βγει η προσπάθεια και να είναι μαζί τελικά, αλλά να είναι καλά, όχι σκέτο μαζί.

ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ

Scroll to top icon