Σερνει πτωματα πρωην τους βαζει καταψυξη!
5.2.2019 | 23:54
Κάποιος να την μαζέψει.
Τα τελευταία χρόνια μένω σε πολυκατοικία από τότε που αποφασίσαμε να συγκατοικήσουμε με τον σύντροφό μου. Οι περισσότεροι γείτονες είναι ιδιοκτήτες των διαμερισμάτων, και το διαμέρισμα πάνω από τον διπλανό μου είναι νοικιασμένο. Εκεί μένει εδώ και 1 χρόνο μια φοιτήτρια την οποία σπάνια βλέπω. Έχει απασχολήσει την πολυκατοικία λόγω κάποιων φορών που ούρλιαζε στο σπίτι της μιλώντας ξημερώματα στο τηλέφωνο, χτυπωντας μπουνιές στον τοίχο και τις ντουλάπες και σπάζοντας πράγματα ταυτόχρονα. Της έκαναν απλή και ευγενική σύσταση οι διπλανοί μας και τους διαολόστειλε, ενώ συνέχισε να ουρλιάζει μιλώντας στο κινητό. Αυτό έγινε 2-3 φορές. Ελπίσαμε ότι ήταν η κακιά η ώρα και ότι δεν θα ξανασυμβεί κάτι.Έχει εδώ και 2 μήνες που από πάνω ακούγεται τουλάχιστον 50 φορές ημερησίως σαν να σέρνει κάτι στιγμαία στο πάτωμα. Σαν να μετακινεί έπιπλο κάθε τρεις και λίγο. Έκανα υπομονή, λέω έτυχε, δεν μπορεί, αλλά έχει πλέον 2 μήνες κάθε μέρα που ανά τέταρτο ακούγεται ενα ''χρατςςςς'' και σταματάει. Και πάλι μετά. Προσπαθώ να διαβάσω για την διπλωματική μου και είναι αδύνατον, δεδομένου ότι το σπίτι μας είναι σε πολυκατοικία του 70 με ανύπαρκτη ηχομόνωση. Όταν ακούς κάτι τέτοιο σε ανάλογη συχνότητα, το οποίο ακούγεται σε όλο το σπίτι μας γιατί προφανώς το σέρνει σε γυμνό πάτωμα (χειμωνιάτικα;;;) , σε πιάνει πονοκέφαλος. Έλα που συμβαίνει και στις ώρες κοινής ησυχίας. Όοοοολο το μεσημέρι. Χρατςςς, χρατςςςς. Το θέμα είναι ότι ξέρει ότι δεν υπάρχει ηχομόνωση στην πολυκατοικία. Αλλά ΔΕΝ ΤΗΝ ΝΟΙΑΖΕΙ. Δηλαδή όλοι οι υπόλοιποι που σεβόμαστε ο ένας τον άλλο, είμαστε μαλ9κ3ς; Αυτό συνεχίζει αυτή τη στιγμή που σας γράφω. Ανά τέταρτο ή ανα εικοσάλεπτο. Και δεν ξέρω τι να κάνω. Απλά κάθομαι και το ακούω. Και αναρωτιέμαι γιατί τέτοια Ζ Ω Α να μην κατοικούν σε ξεχωριστές πόλεις. Να μαζευτούν όλα μαζί να κάνουν φασαρία σε άλλες, αποκλειστικά φτιαγμένες για αυτά, πόλεις. Και να ησυχάσει το ακουστικό μας σύστημα.Άι στο καλό πια. Με την κάθε αναίσθητη. Κι εμείς πήγαμε φοιτήτριες αλλού, αλλά δεν σπάγαμε και τα νεύρα των από κάτω κάθε τρεις και λίγο.
5