ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
10.2.2019 | 12:12

Νιώθω χαλια

Καταρχάς είμαι 20 χρονών αρραβωνιασμένη και από τα 18 μένω με τον σύντροφό μου μακριά από τους δικούς μου οι δικοί μου Θεσσαλονίκη εμείς Κάρπαθο επειδή εκεί είναι η ζωή του συντρόφου μου..και ζούμε στο ίδιο σπίτι με την αδερφή του και την κόρη της την μικρή επειδή ο πατέρας τους έχει πεθάνει και η μάνα δουλεύει. Ο αρραβωνιαστικός μου μιας και με περνάει και δέκα χρόνια θέλει να κάνουμε παιδί δεν με πιέζει βέβαια αλλά το αναφέρει..εγω όμως λέω κάτι που πιστεύω ότι είναι λογικό και εκείνος λέει ότι λέω δικαιολογίες επειδή δεν θέλω παιδί.. Λοιπόν εγώ λέω ένα απλό πράγμα λέω ότι πρέπει να βρούμε μια δουλειά και ένα δικό μας σπίτι γιατί ένα μωρό θέλει το χώρο του την ησυχία του..εμεις είμαστε ζευγάρι...δεν λέω καλή και η περιουσία μπορεί να σου δώσει κάτι αλλά δεν είναι αξία για να σου προσφέρει ένα σπίτι προς το παρών.. Δουλειά ψάχνουμε άλλα δεν βρίσκουμε και σε όλο αυτό με λέει παράλογη και πως αν είναι έτσι που τα λέω κανείς δεν πρέπει να κάνει παιδιά και με συγκρίνει με μια άλλη κοπέλα φίλη μας επειδή έκανε παιδί στην ηλικία μου.. Μα ρε φίλε όμως η άλλη εχει την οικογένεια της στην διπλανή γωνία και βοηθάνε ο άντρας της έχει δουλειά και νοικιάσανε και σπίτι το ίδιο είναι.. Η κατάληξη να μαλώνουμε αυτό μόνο πείτε μου έχω άδικο?
8
 
 
 
 
σχόλια
Αρχικά δεν νομίζω πως υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να κάνεις παιδί σε αυτή την ηλικία και μάλιστα από την στιγμή που δεν το θέλεις εσύ η ίδια. Δεύτερων στην περίπτωση που το μετανιώσει ο κύριος για το παιδί και τα δει ''σκούρα'' μπορεί πολύ απλά να σε παρατήσει και εσύ να μείνεις μόνη σου με ένα παιδί και χωρίς καμία βοήθεια. Τρίτων για ποιόν ακριβώς λόγο σε πιέζει και σου δημιουργεί προβλήματα και εντάσεις για τον λόγο του παιδιού, στα τριάντα του δεν ξέρει πως η κάθε γυναίκα έχει το δικαίωμα να κάνει το σώμα της ότι θέλει; Πέρα από αυτό ποιος ο λόγος να αρραβωνιαστείς από τα 18 και να παρατήσεις την οικογένειά σου αλλά και να ζεις με όλη την οικογένειά του σε ένα σπίτι. Πήγαινε να σπουδάσεις να κάνεις κάτι για εσένα,να ζήσεις,να αποκτήσεις εμπειρίες. Εάν δεν τα κάνεις τώρα αυτά το πιο πιθανό είναι μεγαλώνοντας να μετανιώσεις για όλα αυτά που δεν έζησες και πολύ περισσότερο για να χρόνια που άφησες ανεκμετάλλευτα και τα οποία δεν θα έχεις την δυνατότητα να έχεις πίσω. Αυτός τα έχει ζήσει όλα αυτά (και στην περίπτωση που δεν τα έχει ζήσει του έχει δοθεί η ευκαιρία), αν μη τι άλλο θα έπρεπε να σε αφήσει να ζήσεις και εσύ δυο πράγματα και αν σε αγαπούσε τόσο θα μπορούσε να περιμένει. Είσαι νέα ακόμα μην κλίνεσαι σε ένα σπίτι γιατί το θέλει ο σύντροφός σου, πάρε ως νέο κορίτσι την ζωή στα χέρια σου και βγες εκεί έξω να ζήσεις.
Βρε καλη μου κοπελα ποιος ο λόγος να αρραβωνιαστεις από τα 18???έχεις σπουδάσει έχεις δει δύο πράγματα στην ζωή;;(και δεν εννοώ γκόμενους κλπ.εννοω να γνωρίσεις άνθρωπους,την κοινωνια,να πιάσεις την πρώτη σου δουλειά,σπουδες,φιλίες) Πρέπει να σταθείς πρώτα στα πόδια σου να κάνεις κάτι να εχεις ένα χαρτί και μετά κάνε ότι θες...φιλε είσαι παιδί για αρραβώνες και τέτοια πράγματα...Καλά οι γονείς σου τι είπαν;;Αλήθεια και ο άλλος είναι από άλλη δεκαετία θέλει αλλά πράγματα ζήσε την ζωή σου και φύγε γύρνα πίσω ξεκινά από την αρχή δεν πρόκειται να ζήσεις...δεν είναι η ώρα ακόμα για παντρεματα παιδιά και υποχρεώσεις.Δεν το κατακρίνω απλά με βάση τα δικά μου δεδομένα είναι όλο λάθος αυτό.Είμαι 10 και με τίποτα δεν θα μπορούσα να παντρευτώ από τώρα...
Βρε καλή μου κοπέλα, μήπως πρέπει να δεις τις κινήσεις σου εφ' όλης της ύλης κι όχι απλά το τελευταίο θέμα μωρού που παρουσιάστηκε;Δηλαδή αρραβωνιάστηκες στα 18 γιατί; Για το ρεζερβέ της υπόθεσης; Σηκώθηκες κι έφυγες μακριά απ' τους δικούς σου για να ακολουθήσεις τον σύντροφό σου στη ζωή ΤΟΥ, όπως είπες. Δεν υπήρχε δηλαδή κάτι για εσένα εκεί πέρα από αυτόν. Επίσης δέχτηκες εξ' αρχής να έχει στο κεφάλι του ως προστάτης μία άλλη οικογένεια και να μένετε όλοι μαζί, τώρα θυμήθηκες οτι θέλετε την ησυχία σας;Και τέλος είναι 10 χρόνια μεγαλύτερος, σε καπάρωσε (με τη θέλησή σου), σε απομόνωσε (πάλι με τη θέλησή σου) και τώρα σου ζητάει παιδί. Ε τι στο καλό πέφτεις από τα σύννεφα; Δηλαδή τι ζωή περίμενες με τις κινήσεις που έκανες; Σπουδές, δουλειά, καφέδες, διακοπές, φίλες και ξεφάντωμα για 10 χρόνια μέχρι να νιώσεις έτοιμη;Λίγη λογική ρε παιδιά.
Αυτό!Πάντως για να μην απελπίζεται η εξ. να πω ότι πριν το χαρτί του γάμου όλα ρευστά είναι. Μπορείς ως και τον αρραβώνα να διαλύσεις. Επειδή έκανες κάποιες κινήσεις, δεν σημαίνει ότι πρέπει να πάει μέχρι τέλους. Το παιδί είναι σοβαρή πίστα. Πρέπει να είναι συνειδητοποιημένη απόφαση.Το κυριότερο: φρόντισε εσυ προσωπικά την αντισύλληψη σου, μην γίνει καμμία στραβή και μετά...χαιρετίσματα.
Δε χρειάζεται να υπάρχει κάποια δικαιολογία που να στέκει, για να υποστηρίξεις ότι δε θέλεις ακόμα να κάνεις παιδια. Αρκεί και μόνο το ότι δε νιώθεις έτοιμη! Από τη στιγμή που θέλετε να κάνετε οικογένεια μαζί, που είναι στα σχέδιά σας, η πίεση δε βοηθάει πουθενά! Χρειάζεται να βάλεις όρια στο σύντροφό σου, θα κάνετε παιδιά, μαζί, οπότε είστε έτοιμοι και οι δύο, δεν αρκεί να είναι έτοιμος μόνο αυτός! Σου δημιουργεί μεγάλη πίεση και θα φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα.
Να κανεις παιδι αν το θελεις κι εσυ οχι μονο ο αντρας σου. Ελεος, δεν εισαι γελαδα!Ανρωπο θα φερεις στον κοσμο. Το δυσκολο ειναι να το μεγαλωσεις σε μια ιγυης οικογενεια οχι να το κανεις. Το παιδι σου θα ειναι και δικη σου ευθυνη, συνεπως πρεπει να ειναι και δικη σου επιλογη.
Scroll to top icon