ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
10.2.2019 | 20:22

θελω να φυγω κρυφα απο το σπιτι μου και να μεινω με τον συντροφο μου

Είμαι 25 χρονών και δεν αντέχω αλλο την καταπίεση απο τους γονείς μου.Ότι κάνω, το κανω στα κρυφά γιατί δεν μπορω τις φωνές και τις γκρίνιες τους. Εχω σχέση εδω και 5 χρονιά με ενα παιδί από άλλη πολη. Η μαμα μου το γνωρίζει και μετά απο κάποιο τσακωμό που ειχα με το αγόρι μου και επειδή είναι απο επαρχία δεν τον θέλει πλέον. Ο πατέρας μου είναι άλλη περίπτωση και δεν του είχαμε πει οτι έχουμε σχέση... Επειδή τον ξέρει και γνωρίζει οτι είναι καλό παιδί, στην αρχή μου τον 'προξένευε' χωρίς να ξέρει οτι είμαστε μαζί... Μετά απο 2-3 χρονιά αποφασίσαμε να του πούμε οτι κάτι τρέχει μεταξύ μας, για να μην σοκαριστεί που το κρύβαμε τόσο καιρό και απο τη μια στιγμή στην άλλη άλλαξε εντελώς γνώμη και δεν με αφήνει να εχω επαφές ούτε με την αδερφή του που είμαστε φίλες και όποτε πήγαινα στο χωρίο βγαίναμε συνεχεία.Αυτός σταμάτησε να μιλάει με το αγόρι μου και τον πρώτο καιρό δεν μίλαγε ουε σε εμένα...Το θέμα μου είναι οτι εγώ θέλω να είμαι μαζί του και ξέρω οτι δεν θα τον δεχτούν ποτέ......Θέλω να το σκάσω και να πάω να μείνω μαζί του. Η κατάσταση στο σπίτι μου ήταν ήδη ανυπόφορη αλλά πλεον παράγινε το κακό. Απο την εφηβεία μου ακόμα και σήμερα βγαίνω 1-2 φόρες τον μήνα με το αγόρι μου που έρχεται να με δει και εγώ λέω ψέματα οτι βγαίνω με μια φίλη μου. Πάντα πρέπει να δίνω αναφορά για το που πάω, με ποιον, τι έκανα κλπ κλπ και πρέπει να τους λέω οτι θα βγω απο νωρίς. Στον αδερφό μου εννοείται οτι δεν κάνουν τέτοια. Βγαίνει κάθε μέρα χωρίς να πεί τίποτα και ούτε τον ρωτάνε που ήταν ή με ποιόν.Kάθε φορά που έχω προσπαθήσει να τους μιλήσω είτε θα καταλήξει σε καυγά, είτε θα με αφήσουν να κανω για λίγο αυτό που θελω και στη πρώτη ευκαιρία θα μου το κοπανάνε. Και με υποχρεώνουν να δουλεύω στην οικογενειακή επιχείρηση ενώ έχω σπουδάσει κάτι που μου αρέσει πάρα πολύ και δεν με αφήνουν ούτε για πρακτική να παω για να παρω άδεια άσκησης. Όταν ειπα στον πατέρα μου οτι θέλω να παω για πρακτική, στην αρχη είπε οκ να πας αλλα δεν πρόκειται να βρεις τπτ και δεν θα σε πληρώνουν. Και μετά απο λίγες μερες μου εκανε καυγά επειδή θελω να παω εκεί και οτι θα αφήσω τη δουλειά που μόνος του εφτιαξε. Ήταν πολύ ασχημος καυγάς και με πολλα κοσμητικά επίθετα. Απο τη μια θέλω να φύγω για να είμαι με το αγορι μου και απο την άλλη σκέφτομαι οτι δεν θέλω να αφησω τη μαμά μου και οτι δεν θα μου ξαναμιλήσει ποτε..............Σκέφτομαι να αφήσω ένα γραμμα και να φύγω άλλα είναι καποια πράγματα ,ίσως και χαζά, που με κρατάνε πίσω....Πείτε μου τη γνώμη σας...Εσεις τι γνώμη έχετε για το πρόβλημα μου?
4
 
 
 
 
σχόλια
Αν δεν κάνεις τώρα το μεγάλο βήμα μια ζωή θα αυτομαστιγονεσε. Ζήσε τώρα που έχεις ευκαιρίες. Κάνε την πτυχιακή σου. Έτσι κ αλλιώς στα πριζουν ας σου τα ορίζουν κ να ωφελεισε.
25 χρονωνε; Και λες που πας και τι κανεις; Και περιμενεις αυτο να οδηγησει καπου; Για καποιο ανεξηγητο λογο ολοι θεωρουν θεσφατο οτι οι γονεις μας θελουν το καλο μας και η οικογενεια ειναι ιερη και μπλα μπλα μη χεσω. Ξεκινα και κανε πλανο να φυγεις απο εκει χτες! Να εισαι σιγουρη οτι οταν δουν οτι θα φυγεις προσκαιρα θα κανουν πισω τοτε ειναι η στιγμη που πρεπει να εισαι αποφασισμενη. Δε χρειαζονται αλλα δεδομενα για βγει το συμπερασμα οτι ειναι ακαταληλοι και τοξικοι. Μακρια τους οσο ειναι καιρος.
Καλα που ζουμε στον Μεσαιωνα;; Δεν φταις εσυ που οι γονεις σου δεν μπορουν να ακολουθησουν την εποχη τους. εγω θα ειχα φυγει απο τα 18. Δεν λεω οτι ειναι το σωστο,μπορει να εχεις τους λογους σου και να καθεσαι μαζι τους ή να θες να έχετε καλες σχέσεις και να ειναι ο μονος τροπος,δεν κρινω αλλα εγω σιιιιιγουρα θα τους ειχα παρατησει και θα εκανα τη ζωη μου. Με το να σου στερουν ακομα σε αυτην την ηλικια πραγματα (εντελως φυσιολογικα) που εσυ θες να κανεις το θεωρω απαραδεκτο. Δεν μπορω να καταλαβω πως σκεφτονται μερικοι ανθρωποι. Οκει κατανοω οτι δεν μενουν ολοι στην Αθηνα,καποιοι ζουν σε χωρια κλπ που ειναι αλλιως τα πραγματα αλλα και παλι. Αποθημενα και ανασφαλειες θα σε γεμισουνε, και θα σε κανουν να λες και ενα καρο ψεματα οπως ηδη κανεις. Χαρας την υπομονη σου τοσα χρονια.
Scroll to top icon