ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ειμαστε 2 ΕΝΤΕΛΩΣ διαφορετικοι χαρακτηρες. Παντα ειχαμε εντασεις και τσακωμους τα τελευταια χρονια ομως εμενα μονη μου οποτε αφου δεν την εβλεπα καθημερινα υπηρχε και λιγοτερη τριβη. Γυρισα και παλι στο πατρικο μου για ενα διαστημα και εχουν αρχισει τα ιδια με παλια. Μπορει να με κανει εξαλλη μεσα σε 3 δευτερολεπτα απλα με το υφακι την μουρμουρα και τα παραπονα της ''δεν μαρεσει το ενα, γιατι δεν κανεις το αλλο ''. Οσο λειπει απο το σπιτι και ειμαι με τον πατερα μου δεν εχουμε κανει προβλημα στην συννενοηση- συγκατοικηση. Μολις ερχεται αυτη ξαφνικα ολοι ειμαστε στην τσιτα! Να πω σε αυτο το σημειο πως οι γονεις μου ζουν σχεδον σαν χωρισμενοι δεν εχουν πολλα πολλα μεταξυ τους χρονια τωρα,δεν τσακωνονται ιδιαιτερα,αλλα δεν γινεται να παρουν και διαζυγιο. Εγω επειδη ξερω πως με ολο αυτο νιωθει μονη της (δεν εχει πολλες φιλες ουτε και δουλευει) προσπαθω οταν ενα χρονο να παω μαζι της καμια βολτα κανενα θεατρο,ειχαμε παει και ταξιδι οι 2 μας προσφατα,αλλα οοοολα αυτα τα κανω ξεκαθαρα για αυτην και για να νιωσει αυτη πιο καλα και μου δινει συνεχεια απειρες αφορμες για τσακωμο και προσπαθω να κρατηθω αλλα δεν γινεται παντα. ΕΙΔΙΚΑ μεσα στο σπιτι οταν ουτε καν που την ενοχλω και βρισκει κατι για να αρχισει την μουρμουρα ξεφευγω και ριχνω καντηλια. ειναι ΚΑΙ σπιτι μου και θελω την ηρεμια μου τοσο δυσκολο ειναι να το καταλαβει;Οταν ημουν στην εφηβεια τσακωνομασταν ολη μερα χωρις υπερβολη αλλα πιστευα πως ισως να φταιω εγω επειδη περναγα δυσκολη φαση κλπ ετσι λεγανε ολοι τουλαχιστον και οτι μετα θα εφτιαχνε η κατασταση. τιποτα ομως! Διαφωνουμε πραγματικα στα παντα ειναι απολυτη υπερπροστατευτικη και προσκολημενη σε παλιομοδιτικους τροπους ζωης, τα βαζει ολα σε κουτακια εχει καποια προτυπα απο την οικογενεια της και τα ακολουθει κατα γραμμα στον τροπο που ζει που με μεγαλωσε ΟΛΑ. Οποιαδηποτε συζητηση και να αρχισω μαζι της θα ειναι μαυρο αυτη ασπρο εγω δεν το εχω ξαναπαθει με ανθρωπο! + οτι μιλαει με πολυ ενταση στη φωνη της,οταν διαφωνει σε κατι σχεδον τσιριζει με αποτελεσμα να μου αναψουν και εμενα λαμπακια και να τσακωθουμε.. Νιωθω πως για να ειμαστε καλα πρεπει να ειμαστε σε αποσταση.Αλλα απο την αλλη ειναι η μανα μου γινεται να μην την θελω κοντα μου;;;; Εχει περασει κανενας κατι παρομοιο; Λενε οτι οι κορες γινονται σαν τις μαμαδες τους μεγαλωνοντας, φοβαμαι παρα πολυ μην γινω και εγω ετσι...